.

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Πάουλο Κουέλο

Σήμερα θα παρουσιάσουμε μερικές από τις ποιο αξιόλογες σκέψεις και ιδέες του Πάουλο Κουέλο που εκφράζονται μέσα από τα διηγήματά του.
Ο Πάουλο Κουέλο γεννήθηκε το 1947 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Εγκατέλειψε τις σπουδές του για να γυρίσει τον κόσμο ως Χίπης. Όταν επέστρεψε στη Βραζιλία, άρχισε να γράφει θεατρικά έργα και στίχους για τα τραγούδια του Ραούλ Σλεϊξας. Το 1981 αρχίζει να ταξιδεύει στον κόσμο για δύο χρόνια. Στην Ολλανδία γνωρίζει τον άνθρωπο που θ’ αλλάξει την ζωή του, παροτρύνοντας τον ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του. Ο Κουέλο θ’ αναγεννηθεί πνευματικά στρέφοντας στο χριστιανισμό και θ’ αρχίσει το συγγραφικό του έργο. Στο πρώτο του βιβλίο «Το ημερολόγιο ενός μάγου 1987 καταγράφει τις προσωπικές του εμπειρίες. Θ’ ακολουθήσουν «Ο Αλχημιστής» 1988, «Μπρίντα» 1990, «Οι Βαλκυρίες» 1992, «Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα» 1994 κ.ά. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι έξι γλώσσες.

«Στο βάθος η ζωή είναι η τέχνη να βλέπεις πέρα από τα φαινόμενα»

« Όταν θέλουμε πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας»

«Αλχημεία θα πει να διεισδύεις στην ψυχή του κόσμου και ν’ ανακαλύπτεις τον θησαυρό που εκείνη κράτησε για τον καθέναν.»

«Τα μάτια καθρεφτίζουν τη δύναμη της ψυχής»

«¨Ο, τι κι αν κάνει ο άνθρωπος πάνω στη γη, παίζει πάντα τον κύριο ρόλο στην ιστορία του κόσμου»

«Το αγόρι δεν είχε να δείξει σε κανέναν την επιστήμη και την τέχνη του.
Κατά τη διάρκεια της πορείας προς τον Προσωπικό Μύθο του, είχε μάθει ό,τι χρειαζόταν και είχε ζήσει όσα είχε ονειρευτεί να ζήσει.Είχε όμως φτάσει μέχρι το θησαυρό του και ένα έργο μόνο τότε είναι ολοκληρωμένο, όταν φτάνουμε στο στόχο μας.

«Αγάπη δε θα πει να μένεις ακίνητος όπως η έρημος ούτε να διασχίζεις τον κόσμο όπως ο άνεμος ούτε να τα βλέπεις όλα από μακριά.
Η αγάπη είναι η δύναμη που μεταμορφώνει και καλυτερεύει την ψυχή του κόσμου.
Όταν μπήκα μέσα της πρώτη φορά, τη βρήκα τέλεια.
Μετά, όμως, διαπίστωσα ότι ήταν μια αντανάκλαση όλων των υπάρξεων και ότι είχε τους πολέμους και τα πάθη της.
Εμείς είμαστε εκείνοι που τροφοδοτούμε την Ψυχή του Κόσμου και η γη που ζούμε θα είναι καλύτερη ή χειρότερη, αν εμείς είμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι.
Εκεί μπαίνει τότε η δύναμη της αγάπης, γιατί, όταν αγαπάμε, επιθυμούμε πάντα να γίνουμε καλύτεροι απ' ότι είμαστε.
Οι αλχημιστές το κάνουν αυτό. Δείχνουν ότι, όταν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι απ' ότι είμαστε, τα πάντα γύρω μας γίνονται επίσης καλύτερα.»

«Πάντα, πριν πραγματοποιήσει ένα όνειρο, η Ψυχή του Κόσμου αποφασίζει να ελέγξει τι μαθεύτηκε κατά την πορεία. Και αυτό, όχι επειδή είναι κακιά, αλλά για να μπορέσουμε, μαζί με το όνειρό μας, να κάνουμε κτήμα και αυτά που μάθαμε κατά την πορεία μας προς τα εκεί.
Αυτή είναι η στιγμή που οι περισσότεροι άνθρωποι τα παρατάνε. Είναι αυτό που στη γλώσσα της ερήμου το λέμε «Να πεθάνεις από τη δίψα, ενώ οι φοινικιές φαίνονται πια στον ορίζοντα»
Μια αναζήτηση αρχίζει πάντα με την τύχη του πρωτάρη. Και τελειώνει πάντα με τη δοκιμασία του κατακτητή.
Το αγόρι θυμήθηκε μια παλιά παροιμία της χώρας του.
Έλεγε ότι η πιο σκοτεινή ώρα ήταν εκείνη πριν από την ανατολή.»

«Γιατί δε ζω ούτε στο παρελθόν μου ούτε στο μέλλον μου. Έχω μόνο το παρόν, αυτό μ' ενδιαφέρει.
Αν μπορείς να μένεις πάντα στο παρόν, θα είσαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.
Θα καταλάβεις ότι στην έρημο υπάρχει ζωή, ότι ο ουρανός έχει αστέρια και ότι οι πολεμιστές πολεμούν γιατί αυτό είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης.
Η ζωή θα είναι μια γιορτή, ένα μεγάλο πανηγύρι, γιατί είναι πάντα και μόνο η στιγμή που ζούμε.»

Ο ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

1 – 1 – 2010




2009, Γεμάτο ευχές, πολλές ευχές , από όλους για όλους
γεμάτες υποκρισία.

2010, Νέος χρόνος - Νέο ξεκίνημα
Νέες προσδοκίες, Νέα όνειρα
Νέες ιδέες - Νέες σκέψεις

Ας είμαστε το 2100 πιο ειλικρινείς, πρώτα με τους εαυτούς μας.
Το 2010 να φέρει σε όλον τον κόσμο
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ – ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟΣ – ΤΗΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ – ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ – ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ – ΥΓΕΙΑ - ΕΥΤΥΧΙΑ