.

Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Αριστοτέλης

ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ
Η ΦΥΣΗ, Η ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΣΚΗΣΗ.
Αναρτήθηκε από στις

4 σχόλια:

  1. Ανώνυμος26 Απριλίου 2009 στις 11:28 μ.μ.

    "Δεν υπάρχει ελπίδα,
    πέσαμε στην παγίδα, κι εμείς!"

    Ελπίδα! Μια σύλληψη, μια ιδέα που δημιουργήθηκε από την κοινωνία μας προκειμένου να μειώσει τις ανθρώπινες αυτοκτονίες.

    Δεν αυτοκτονούμε, δεν πέφτουμε απ’ τον 2ο, επειδή ελπίζουμε. Ελπίζουμε σε τι; Και για πόσο; Μας συμφέρει να ελπίζουμε; Ερωτώ! Μπορώ εγώ να ελπίζω ότι αύριο θα έρθει μια εταιρεία και θα μου προσφέρει ένα εκατομμύριο λίρες μισθό και ότι ξαφνικά θα με ερωτευτεί αυτή που γουστάρω; Όχι, δεν πρόκειται να συμβεί. Αλλά ελπίζω! Για να μην αυτοκτονήσω.

    Αν αυτοκτονούσαμε κάθε φορά που απογοητευόμασταν, το κράτος δεν θα προλάβαινε να μας θάψει. Και το κράτος δεν έχει τόσα χρήματα για να αναλάβει να μας θάψει. Νεκροψίες, νεκροθάφτες, παπάδες, μνημόσυνα, κακκά-φατά, πολλά-λεφτά! Επομένως, δημιούργησε την ελπίδα και καθάρισε...

    Δεν υπάρχει ευτυχία!

    Εκτός από την στιγμιαία ανακούφιση που αισθάνεσαι κατά τη διάρκεια μιας πιεσμένης και ταλαιπωρημένης στιγμής, το concept της ευτυχίας είναι και αυτό άλλη μια παγκόσμια φενάκη, άλλη μια συνωμοσία εναντίον μας!

    Το κράτος, οι ψυχολόγοι, τα περιοδικά, μας χρειάζονται ευτυχισμένους! Αλλιώς δεν θα είχαν δουλειά να κάνουν. Θα φυτοζωούσαν. Αν μας έλεγαν ότι η δυστυχία είναι το normal και εμείς το αποδεχόμασταν, τώρα θα ήμασταν πραγματικά ευτυχισμένοι.

    Δημιούργησαν όμως την ευτυχία ως αυτοσκοπό της ζωής μας, δημιούργησαν την ευτυχία ως στόχο και πασχίζουν να μας οδηγήσουν σ’ αυτήν. Και εμείς τηρούμε πιστά τις συμβουλές τους, κάνοντάς τους ταυτοχρόνως πλούσιους. Και ίσως πραγματικά ευτυχισμένους.

    Θέλω να μείνω δυστυχισμένος μια ζωή. Το δικαιούμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος30 Απριλίου 2009 στις 9:31 μ.μ.

    Δεν χρειάζεται να είσαι δυστιχισμένος μια ζωή.
    Απλώς βρές τη δικιά σου ευτυχία. Δεν χρειάζεται οπωσδήποτε να είναι υλική.
    Βρές την ευτυχία που κρύβεται σε ένα μοίρασμα χαράς στους άλλους ανθρώπους χωρίς να μειώνεις τον εαυτό σου.
    Ενώ φαίνεται δεν έχεις σχέση με τη θρησκεία περιέργως δογματίζεις βλέποταν τα πράγματα στατικά και απόλυτα. Η ζωή είναι αλλαγές και περιπέτεια, ηθελημένη ή αθέλητη.
    Σου λείπει η μεταφυσική.
    Περιέργως όσοι πιστεύουν σε μεταθάνατο ζωή, μένουν δεμένοι σ' αυτή τη ζωή, ενώ όσοι δεν πιστεύουν θέλουν να φύγουν απ 'αυτή με το ζόρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος30 Απριλίου 2009 στις 9:32 μ.μ.

    Απο την Αγγλία είσαι; Η το βρήκες έτοιμο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. elpizoepizo3 Μαΐου 2009 στις 12:55 π.μ.

    Διάβασα τα σχόλια σας και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Αγαπώ και συμπάσχω με αυτούς που βλέπουν τα προβλήματα, πολλές φορές τους θαυμάζω και παίρνω θάρρος και κουράγιο να πω, ότι ήμαστε πολλοί σε αυτόν τον κόσμο που ελπίζουμε.
    Φίλε υπάρχει ελπίδα, πρέπει να ξέρεις ότι,
    πέσανε στην παγίδα τους, κι αυτοί!"
    Μου άρεσαν αυτά που γράφεις. Για μένα δεν έχει σημασία αν κάποιος τα γράφει ο ίδιος η τα διάβασε κάπου, σημασία έχει ότι τον αγγίζουν και αυτό είναι το ζητούμενο.
    Αν θα μου επέτρεπες θα ήθελα να τα αναρτήσω, είτε με όνομα, είτε ανώνυμα.
    Για μένα δεν έχει και τόσο σημασία αν είναι ανώνυμα ή επώνυμα. Επώνυμες είναι οι απόψεις μας και αυτά που πιστεύουμε.

    Σε ευχαριστώ elpizoepizo

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)