Καλή Ανάσταση

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

τα ΜΜΕ και ο πραγματικος τους ρόλος μέσα στην κοινωνία

Αξίζει να δεις - πως μας δουλεύουν οι σωτήρες μας

καπιταλισμός - Το φίδι που καταβροχθίζει τον εαυτό του

Ας δούμε τον ορισμό της έννοιας καπιταλισμός.
Ο καπιταλισμός (κεφαλαιοκρατία) είναι το οικονομικό σύστημα παραγωγής, διανομής και ανταλλαγής προϊόντων, στο οποίο ο συσσωρευμένος πλούτος (το κεφάλαιο) επενδύεται από τους ιδιώτες κατόχους του (καπιταλιστές - κεφαλαιούχους) με σκοπό το κέρδος.
Τα θεμελιακά χαρακτηριστικά του καπιταλισμού είναι:
• Η ιδιωτική επιχειρηματικότητα.
• Ο ανταγωνισμός για την κατάκτηση αγορών.
• Η κερδοσκοπική επιχείρηση.
• Η μεγιστοποίηση των κερδών της επιχείρησης.

Ο καπιταλισμός στην αρχή για να μπορέσει να εδραιωθεί δέχθηκε την κρατική προστασία της εθνικής αγοράς. Η τάση όμως των καπιταλιστών για μεγιστοποίηση των κερδών τους οδηγεί στην κατάκτηση νέων αγορών. Σε αυτήν την προσπάθεια τους χρησιμοποιούν τον όρο παγκοσμιοποίηση. Ένας όρος που για τους προγόνους μας θα ήταν μια μεγάλη ιδεολογική κατάκτηση. Όλος ο κόσμος να είναι ενιαίος. Το όλο να είναι ένα.
Χρησιμοποιούν τον όρο παγκοσμιοποίηση όχι όμως με αυτήν την φιλοσοφική έννοια.
Όταν μιλούν για παγκοσμιοποίηση εννοούν παγκοσμιοποίηση των αγορών και ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, αγαθών και υπηρεσιών χωρίς βέβαια να αναφερθούν στις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης στα υπόλοιπα κράτη και ιδιαίτερα στα πιο μικρά κράτη που δεν θα έχουν αντισώματα για να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους.
Δημιουργούν μια κατάσταση μέσα από την οποία κανείς δεν μπορεί να γλιτώσει. Στο τέλος είμαι σίγουρος ότι και οι ίδιοι τους θα καταστραφούν από την κατάσταση που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Ο καπιταλισμός θα φθάσει σε ένα σημείο όπου θα τρώει την ίδια την σάρκα του και μόνος του θα φέρει την εξαφάνιση του. Ο καπιταλισμός εξ ορισμού μια μέρα θα οδηγηθεί στην αυτοκαταστροφή του.

Εύχομαι αυτήν η ημέρα να έρθει σύντομα.
Για να μπορέσει ο άνθρωπος να αξιοποιήσει τα αγαθά και τις δυνατότητες που τόσο άφθονα η φύση μας παρέχει.

Ο άνθρωπος να νοιάζεται για τον άνθρωπο.
Αλληλεγγύη και Σεβασμός μεταξύ των ανθρώπων

Πόσο ένοχοι είμαστε.

Γιατί μια ολόκληρη κοινωνία δέχεται παθητικά αυτά τα βάναυσα μέτρα που μας επιβάλει μέσω των πολιτικών το διεθνές κατεστημένο και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο;
Γιατί ένας ολόκληρος λαός μένει απαθής και άπραγος;
Μήπως τελικά είναι αλήθεια ότι όλοι μαζί τα φάγαμε; και ότι όλοι ευθυνόμαστε για την κατάντια αυτής της κοινωνίας;
Το σίγουρο είναι ότι όλοι ευθυνόμαστε για ότι κακό και στραβό συμβαίνει στον τόπο μας.
Το μερίδιο ευθύνης όμως δεν μπορεί να είναι το ίδιο για όλους;
Εξάλλου δεν έχουμε και όλοι τις ίδιες κοιλιές.

Μιλούσαμε για αξιοκρατία μέσα στο κόμμα και στην κοινωνία και κανείς δεν μας άκουγε.
Μιλούσαμε για τις πελατειακές σχέσεις των πολιτικών με τους πολίτες και κανείς δεν μας άκουγε.
Μιλούσαμε για δικαιοσύνη, σεβασμό για αρχές και αξίες μέσα στην κοινωνία και κανείς δεν μας άκουγε.
Τώρα απορούμε πως και γιατί φτάσαμε εδώ, στο σημείο μηδέν.