Ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος

Το 2011 να φέρει
Υγεία - Αγάπη - Ευτυχία – Χαρά
Σεβασμός - Αλληλεγγύη - Συλλογική συνείδηση
Σε όλον τον κόσμο για όλον τον κόσμο

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΠΩΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΗΣΤΗΡΙΟ

Μια φορά και έναν καιρό σ´ ένα χωριό, ένας άντρας ο Χάρης ανακοίνωσε στους χωρικούς ότι θα αγόραζε μαϊμούδες προς 10 δολάρια τη μία. Ξέροντας οι χωρικοί ότι υπήρχαν πολλές μαϊμούδες γύρω στο δάσος πήγαν και τις έπιασαν. Ο Χάρης αγόρασε χιλιάδες προς 10 δολάρια τη μία όπως είπε. Το εμπόρευμα όμως λιγόστευε και οι χωρικοί σταμάτησαν να κυνηγάνε μαϊμούδες. Ο Χάρης ξανά ανακοινώνει ότι θα αγόραζε μαϊμούδες για 20 δολάρια τη μία. Οι χωρικοί έτρεξαν και έπιασαν και άλλες μαϊμούδες. Σύντομα όμως οι μαϊμούδες λιγόστεψαν κι άλλο, οι χωρικοί επέστρεψαν στα κτήματά τους. Ο Χάρης ανακοινώνει πάλι ότι επειδή δεν υπάρχουν πλέον πολλές μαϊμούδες θα αγόραζε τη μία προς 25 δολάρια. Οι χωρικοί πιάνουν και τις λίγες που έμειναν. Ο Χάρης τούς λέει καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχουν πλέον παρά ελάχιστες μαϊμούδες γι’ αυτό και εγώ θα σας δώσω 50 δολάρια τη μία. Αλλά επειδή πρέπει να φύγω για την πόλη για δουλειές θα αναλάβει την αγοροπωλησία ο βοηθός μου. Ο βοηθός φωνάζει τους χωρικούς και τους λέει. Κοιτάξτε τι έκανε ο Χάρης. Γέμισε ένα στάβλο γεμάτο με μαϊμούδες, θα σας τις πουλήσω εγώ για 35 δολάρια τη μία και όταν γυρίσει ο Χάρης τού τις πουλάτε εσείς για 50 δολάρια τη μία.
Οι χωρικοί στριμώχτηκαν μάζεψαν όλες τις οικονομίες τους και αγόρασαν όλες τις μαϊμούδες.
Δεν ξαναείδαν όμως ούτε τον βοηθό ούτε τον Χάρη.

Αριστοτέλης ( 384 - 322 π.Χ. )

ΚΑΙ ΜΕΤΡΙΑ ΑΓΑΘΑ ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ. ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ.

ΤΕΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΙΛΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΟΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ

Δύο είναι, όπως είδαμε, τα είδη της αρετής, η διανοητική και η ηθική. Η διανοητική αρετή χρωστάει και τη γένεση και την αύξησή της κατά κύριο λόγο στη διδασκαλία (γιαυτό και εκείνο που χρειάζεται γι' αυτήν είναι η πείρα και ο χρόνος), ενώ η ηθική αρετή είναι αποτέλεσμα του έθους (και το ίδιο της το όνομα, άλλωστε, μικρή μόνο διαφορά παρουσιάζει από τη λέξη έθος). Αυτό ακριβώς κάνει φανερό ότι καμιά ηθική αρετή δεν υπάρχει μέσα μας εκ φύσεως.

ΔΝΤ-Επιτήρηση οικονομιών:

Επιτήρηση οικονομιών:
Για να διατηρηθεί η σταθερότητα και να προληφθεί η κρίση στο διεθνές νομισματικό σύστημα, το ΔΝΤ εξετάζει περιφερειακές και διεθνείς οικονομικές και χρηματοοικονομικές εξελίξεις μέσω ενός τυπικού συστήματος που ονομάζεται επιτήρηση. Το ΔΝΤ παρέχει συμβουλές στα 186 κράτη-μέλη του, ενθαρρύνοντάς τα να υιοθετούν πολιτικές που ενισχύουν την οικονομική σταθερότητα, μειώνουν την ευπάθειά τους σε οικονομικές και χρηματοοικονομικές κρίσεις και ανεβάζουν το βιοτικό επίπεδο. Παρέχει τακτική αξιολόγηση των διεθνών προβλέψεων στην Παγκόσμια Οικονομική Προοπτική και των καπιταλιστικών αγορών στην Έκθεση Παγκόσμιας Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας, ενώ παράλληλα δημοσιεύει μια σειρά περιφερειακών οικονομικών προοπτικών.

Συνοπτική παρουσίαση στοιχείων για το ΔΝΤ

Συνοπτική παρουσίαση στοιχείων για το ΔΝΤ
* Αριθμός μελών: 186 κράτη
* Κεντρικά γραφεία: Ουάσιγκτον, DC
* Διοικητικό συμβούλιο: 24 διευθυντές που εκπροσωπούν κράτη ή ομάδες κρατών
* Προσωπικό: Περίπου 2.360 από 146 χώρες
* Συνολικές ποσοστώσεις: 333 δισεκατομμύρια δολάρια Η.Π.Α. (στις 28/2/10)
* Πρόσθετοι διαθέσιμοι ή δεσμευμένοι πόροι: 600 δισεκατομμύρια δολάρια Η.Π.Α.
* Δεσμευμένα δάνεια (στις 28/2/10): 191 δισεκατομμύρια δολάρια Η.Π.Α., από τα οποία τα 121 δισεκατομμύρια δεν έχουν ληφθεί (βλ. πίνακα)
* Κυριότεροι δανειολήπτες: (βάσει οφειλόμενης πίστωσης στις 28/2/10): Ρουμανία, Ουγγαρία, Ουκρανία
* Διαβουλεύσεις για επιτήρηση: Ολοκληρώθηκαν το 2008—177 χώρες το 2008, από τις οποίες οι 155 δημοσίευσαν εθελοντικά πληροφορίες σχετικά με τις διαβουλεύσεις τους (στις 31/3/09)
* Τεχνική υποστήριξη: Επιτόπια παροχή το Οικ. Έτος 2009—181 ανθρωποέτη
* Κύριοι στόχοι: Στο Άρθρο I των Άρθρων της Συμφωνίας προσδιορίζονται οι κύριοι στόχοι του ΔΝΤ:
o προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας
o διευκόλυνση της επέκτασης και της ισορροπημένης ανάπτυξης του διεθνούς εμπορίου
o προώθηση συναλλαγματικής σταθερότητας
o στήριξη της καθιέρωσης ενός πολύπλευρου συστήματος πληρωμών και
o διαθεσιμότητα πόρων (με κατάλληλες εγγυήσεις διασφάλισης) σε μέλη που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ισοζυγίου πληρωμών.

Σκοποί του ΔΝΤ

Κύριος σκοπός του εν λόγω οργανισμού είναι η προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών με ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου.
Για τον σκοπό αυτό προωθούνται συγκεκριμένα μέτρα, ή οσάκις κρίνεται αναγκαίο αποφασίζονται ιδιαίτερα μέτρα, μεταξύ των οποίων είναι:

1. Η ενιαία διαδικασία ομαλής προσαρμογής εκάστου κράτους μέλους στις συναλλαγματικές ισονομίες.
2. Διεθνείς διαβουλεύσεις σε περιπτώσεις σημαντικών αλλαγών των ακολουθουμένων συναλλαγματικών πρακτικών.
3. Επιβολές ορισμένων περιοριστικών συναλλαγματικών μέτρων και τέλος
4. Άρση των παραπάνω περιοριστικών μέτρων κατόπιν διαπιστωμένης βελτίωσης οικονομικής θέσης του συγκεκριμένου κράτους-μέλους.

Μίκης Θεοδωράκης: «Μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ»

Προμήνυμα μεγάλων συμφορών για την Ελλάδα χαρακτηρίζει με χθεσινή δήλωσή του την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ο γνωστός μουσικοσυνθέτης κ. Μίκης Θεοδωράκης.
«Με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας» αναφέρει ο κ. Θεοδωράκης και σημειώνει πως η σημερινή πρωτοφανής και ιλιγγιώδης εξέλιξη στην οικονομική διαδρομή της χώρας έχει «αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας» και τη «διεθνή ταπείνωση» .

Ο κ. Θεοδωράκης υποστηρίζει ότι «κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας...» και υπογραμμίζει πως πρόκειται για μια «τεχνητή οικονομική κρίση». Στη συνέχεια αφού επεσήμανε ότι αυτό γίνεται για «να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι», διερωτήθηκε: «Ομως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι;» .

Μίκης Θεοδωράκης - Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ)

Δυο λόγια για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Καλό θα ήταν πρώτα να γνωρίσουμε με δύο λόγια ποιος είναι ο σύμμαχός που έχουμε επιλέξει στην πορεία μας προς την ανάπτυξη της χώρας.
Μετά ας σκεφτεί και ας συγκρίνει ο καθένας από εμάς το (ΔΝΤ) με αυτούς που κατά καιρούς ήθελαν πραγματικά να βοηθήσουν την χώρα μας ή να την κατακτήσουν.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), (διεθνής ονομασία Άι-Εμ-Εφ, "IMF"),
είναι ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών και προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί.
Το ΔΝΤ ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1945 στην Ουάσιγκτον, πρωτεύουσα των ΗΠΑ κατόπιν συνομολόγησης 39 Χωρών που είχαν συμβάλει στο 80% του κεφαλαίου. Η ίδρυση του Οργανισμού αυτού είχε προπαρασκευαστεί κατά τη Διεθνή Νομισματική και Χρηματοδοτική Συνδιάσκεψη που συνήλθε στο Μπρέτον Γουντς, του Νιού Χαμσάιρ των ΗΠΑ, ενάμισι χρόνο πριν, από 1ης Ιουλίου μέχρι 22 Ιουλίου του 1944. Έδρα του Οργανισμού ορίσθηκε η Ουάσιγκτον ως πρωτεύουσα της χώρας με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής.

Κωνσταντίνος Καβάφης

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως τη θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς:

μην την εξευτελίζεις

Empros na tsakisoume tyrannous fasistes

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί - Νίκος Ξυλούρης

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

Αυτούς τους έχω βαρεθεί - Μαρία Δημητριάδη

Παιδιά σηκωθείτε - Μαρία Δημητριάδη

Εθνική αντίσταση το 1940. Εθνική αδράνεια το 2010.

Εθνική αντίσταση το 1940. Εθνική αδράνεια το 2010.
Εβδομήντα χρόνια μετά την εισβολή των φασιστικών στρατευμάτων έχουμε νέα εισβολή φασιστών στην Ελλάδα και μάλιστα από την ίδια χώρα.
Μια μικρή αλλά υπερήφανη χώρα μπαίνει στο στόχαστρο των υπερδυνάμεων και καλείτε σήμερα να πληρώσει το τίμημα για το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το19 40 είχαμε φτωχούς αλλά υπερήφανους ανθρώπους, προοδευτικούς γεμάτους αξιοπρέπεια που τόλμησαν να αντισταθούν κατά των φασιστών δίνοντας πολλές φορές και τη ζωή τους. Άνθρωποι που έπαιξαν σημαντικό ρόλο για την ελευθερία μας, την πρόοδο της χώρας μας και όλης της ανθρωπότητας.
Σήμερα που έχουμε εισβολή των ξένων υπερδυνάμεων, με νέες μορφές και απειλούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ανθρωπότητα στο σύνολό της, που έχουμε χαθεί όλοι μας;
Σήμερα δεν έχουμε μόνο μια κρίση της αγοράς.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό.
Έχουμε κρίση στον πολιτισμό, έχουμε κρίση στην κοινωνία, έχουμε κρίση αρχών και αξιών.
Έχουμε κρίση σε όλον τον κόσμο για όλον τον κόσμο.
Η σημερινή απειλή δεν στρέφεται μόνο κατά μιας χώρας, αλλά κατά της ανθρωπότητας και δεν έχει μόνο οικονομικό χαρακτήρα.
Σήμερα απειλείται η Λαϊκή Κυριαρχία – η Εθνική Ανεξαρτησία – η Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Για αυτά τα αγαθά χρειάστηκαν σκληροί αγώνες και θυσιάστηκαν πολλοί άνθρωποι για να τα αποκτήσουμε.
Γι’ αυτό πρέπει να προβάλουμε Αντίσταση κατά των συμφερόντων που κατακλέβουν τον κόσμο.
Να προβάλουμε αντίσταση για οποιαδήποτε αλλαγή που προσπαθούν να μας επιβάλουν με βάναυσο τρόπο οι πλουτοκράτες που καταδυναστεύουν τον κόσμο.
Να αντισταθούμε τώρα γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά.

Υποσχέσεις, πολλές υποσχέσεις, υποσχέσεις για τον Σοσιαλισμό.

Όταν οι πολιτικοί μας μιλούν στον κόσμο υπόσχονται πολλά και υποδύονται διάφορους ρόλους, προφανώς για να υφαρπάξουν την πολύτιμη ψήφο, που τους οδηγεί στην εξουσία.

Πριν τις εκλογές:
Δέχονται χειραψίες, αγκαλιές, φιλιά και τα ανταποδίδουν με μεγάλη ευχαρίστηση και πάθος.
Γνωρίζουν τους πάντες, τους χαμογελούν και μοιράζουν υποσχέσεις.
Όταν τους ακούς νομίζεις ότι όλοι τους είναι Σοσιαλιστές.
Δε λένε ότι είναι Σοσιαλιστές, γιατί κάποιοι φοβούνται τον Σοσιαλισμό.
Τον χρησιμοποιούν όμως για να πετύχουν τον στόχο τους.

Μετά τις εκλογές:
Τα ξεχνούν όλα, παθαίνουν αμνησία.
Τέλος στις αγκαλιές, τα φιλιά και τα χαμόγελα.
Τέλος στα Σοσιαλιστικά ιδεώδη.
Τώρα πέφτουν οι μάσκες.
Η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή από ό,τι την φανταζόμασταν.
Κι εμείς αισθανόμαστε πιο βλάκες από ό,τι μας φαντάζονταν εκείνοι.

(Για να μην αδικούμε και κάποιους έντιμους πολιτικούς,
κάθε κανόνας έχει και την εξαίρεσή του.)

Η δολοφονία του Πάλμε και το τέλος της σοσιαλοδημοκρατίας.

Το τέλος της σοσιαλδημοκρατίας έχει σχέση με την δολοφονία του Πάλμε; ή ήταν μια τυχαία ιστορική σύμπτωση; Σίγουρα δεν είναι τόσο εύκολο και απλό να ισχυριστεί κανείς κάτι με σιγουριά. Εκείνο όμως που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι ότι μετά την δολοφονία του Πάλμε η σοσιαλδημοκρατία έχασε τον προσανατολισμό της και κατέρρευσε.
• Δεν μπόρεσε να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση για τον σοσιαλισμό.
• Έχασε την εμπιστοσύνη των πολιτών.
• Έπαψε πλέον να είναι φορέας μιας άλλης ελπιδοφόρας ιδεολογικής και πολιτικής προσέγγισης των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας.
• Αλλοτριώθηκε με τις συνεχείς υποχωρήσεις σε σημαντικά θέματα αρχών και αξιών.
• Χάθηκε μέσα στη δίνη που δημιούργησε η ίδια η προσπάθεια αναζήτησης νέων κεντροαριστερών και εκσυγχρονιστικών τάσεων.
• Πλαισιώθηκε και ξεπουλήθηκε από πολιτικές και πολιτικούς που υιοθέτησαν συντηρητικές αντιλήψεις και έβαλαν ως αυτοσκοπό να αναρριχηθούν στην εξουσία και να γίνουν διαχειριστές του συστήματος.

Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα αν θέλουν ακόμα να ελπίζουν ότι θα μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στον προοδευτικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, θα πρέπει να βρουν το δικό τους δρόμο μακριά από τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις διακυβέρνησης.
Να ανασυγκροτηθούν και να βρουν τον πραγματικό τους εαυτό κοντά στον λαό για τον σοσιαλισμό.

Γιατί ο σοσιαλισμός δεν είναι ουτοπία.
Είναι πραγματικότητα.
Είναι κοινωνική αναγκαιότητα.

Υ.Γ. πριν περίπου 20 χρόνια με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού πολλοί είναι εκείνοι που βιάστηκαν να χαρούν. Βέβαια δεν ήξεραν τι τους περίμενε! Σήμερα ζούμε την κατάρρευση του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός όμως δεν τα παρατάει εύκολα. Προτιμάει ακόμη και να εξευτελίζεται, αρκεί όμως να κερδίζει πλούτο. Ναι, είναι το μόνο που τους νοιάζει.
Δεν ντρέπονται καθόλου τρέχουν κοντά στο κράτος για να βρουν τον λυτρωμό τους. Σέρνονται σαν τα σκουλήκια για να αρπάξουν ότι βρουν.

Εκ-Παιδευτικό σύστημα

Η οδύσσεια των νέων του 20ου, 21 ου αιώνα συνεχίζεται
Το ταξίδι άρχισε εδώ και πολλά χρόνια. Ένα ταξίδι που δεν έχει ούτε προορισμό μα ούτε και τελειωμό. Συζητήσεις, έρευνες, σκέψεις και ιδέες μπαίνουν εδώ και πολλά χρόνια στο τραπέζι από τα πολιτικά κόμματα και άλλους σύγχρονους σοφούς. Αλλάζουν κυβερνήσεις, αλλάζουν υπουργοί και η συζήτηση συνεχίζεται χωρίς όμως να έχουμε κάποιο αποτέλεσμα, όλο αλλάζουμε και τίποτα δεν κάνουμε.
Η εκπαίδευση έγινε ένας χώρος, όπου ο καθένας που εμπλέκεται σε αυτήν τη διαδικασία κάνει πειράματα με επικίνδυνες επιπτώσεις για τα παιδιά.
Αναρωτιέμαι, τόσο δύσκολο είναι να βρεθεί μια λύση γι’ αυτό το πρόβλημα. Ή μήπως δεν το αντιλαμβανόμαστε ακόμη σαν πρόβλημα;
Πολλές απόψεις και προτάσεις ακούγονται από τα παιδιά, από τους καθηγητές και από τους γονείς. Κανένας δεν ανοίγει τα αυτιά του για να ακούσει αυτούς που έχουν άμεση σχέση με αυτό το θέμα; Τι περιμένουμε;
Ας αρχίσουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι να κάνουμε προτάσεις.
Η κοινωνία θέλει να δει:
1. Δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους.
2. Διοικητική αποκέντρωση, η τοπική κοινωνία γνωρίζει καλύτερα το τι χρειάζεται.
3. Τα σχολεία πρέπει να έχουν τον ψυχολόγο, κοινωνιολόγο για κοινωνικό -ψυχολογική υποστήριξη.
4. Το σχολείο θα πρέπει να δημιουργεί και να δίνει ίσες ευκαιρίες για όλους.
5. Στα παιδιά θα πρέπει να δίνονται δυνατότητες για να μπορέσουν να αξιοποιήσουν αυτές τις ευκαιρίες.
6. Τα παιδιά θα πρέπει να βρουν το χαμόγελο μέσα στο σχολείο.
7. Το σχολείο να γίνει ένας χώρος δημιουργικός και ευχάριστος
8. Το σχολείο πρέπει να έχει άξιους και ικανοποιημένους καθηγητές
9. Υποδομές σε αίθουσες, τουαλέτες, αυλές, γυμναστήριο κλπ.
10.Ένα εκπαιδευτικό σύστημα σταθερό και διαχρονικό.
11.Τεχνολογική εκπαίδευση με υποδομές και ολοκληρωμένη εκπαίδευση.

Μια πρόταση για τους Παιδικούς σταθμούς
Ο παιδικός σταθμός πρέπει να είναι ανοιχτός για όλα τα παιδιά. Είναι σημαντικό για όλα τα παιδιά να μπορούν να μεγαλώσουν παίζοντας και μαθαίνοντας μαζί με άλλα παιδιά. Στον παιδικό σταθμό τα παιδιά μαθαίνουν τα πρώτα πράγματα, που είναι πολύ σημαντικά για την ζωή τους στο μέλλον. Και για να μάθουν σωστά πράγματα πρέπει να έχουν και σωστή φροντίδα.
• Να υπάρχουν καλοί παιδικοί σταθμοί που να μπορούν να εξασφαλίζουν σε όλα τα παιδιά μάθηση, παιχνίδι, και ασφάλεια.
• Να έχουν τα παιδιά καλή διατροφή και να αποκτήσουν καλές διατροφικές συνήθειες. Εδώ χρειάζεται να μάθουν και να αναπτύξουν τα παιδιά ολοκληρωμένες προσωπικότητες.

Εδώ σήμερα έχουμε μπροστά μας τους πολίτες του αύριο, τους αυριανούς επιχειρηματίες, δασκάλους, ηλεκτρολόγους, γιατρούς, τεχνίτες …
Γι’ αυτό πρέπει να επενδύσουμε στους παιδικούς σταθμούς. Επενδύοντας στους παιδικούς σταθμούς επενδύομαι στο μέλλον των παιδιών μας και στο μέλλον των επόμενων γενιών.
• Να προσληφθούν περισσότεροι νηπιαγωγοί και άλλες ειδικότητες (πχ. Γυμναστές, μουσικοί, καλλιτέχνες κ.α.) στους παιδικούς σταθμούς.
• Να γίνουν τμήματα μικρά, το ανώτερο δέκα παιδιά.
• Να κατασκευαστούν σύγχρονοι παιδικοί σταθμοί.
• Να εξοπλισθούν οι παιδικοί σταθμοί με τα απαραίτητα μέσα για μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά πολλαπλές δραστηριότητες.

Η πολιτεία πρέπει να πάρει στα σοβαρά την λειτουργία των παιδικών σταθμών γιατί τα παιδιά εκεί μαθαίνουν σημαντικά πράγματα που τους ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή.

Κατά φαντασία ασθενείς (Και τα γουρούνια γελάνε με εμάς)

Πολλά μέσα χρησιμοποιήθηκαν μέχρι σήμερα για να καταπιέσουν τον κόσμο οι κατά καιρούς δυνάστες μας.
Παλαιότερα οι μονάρχες και η ολιγαρχία είχαν τους αυλικούς τους και με την βοήθεια του στρατόυ βασάνιζαν τον κόσμο και έκλεβαν τις περιουσίες τους.
Σήμερα, η πλουτοκρατία δεν χρειάζεται να κάνει κάτι τέτοιο. Τα έχει όλα καλά σχεδιασμένα. Έχει συμμάχους ή καλύτερα υπό την κηδεμονία, τους πολιτικούς και τους στρατιωτικούς. Έχει τον νόμο στα χέρια της. Τα κάνει όλα σύμφωνα με τον νόμο. «όπως ορίζει ο νόμος» που λέει και το Σύνταγμά μας.
Αδειάζουν τα λιγοστά ψίχουλα που υπάρχουν στις τσέπες μας με το γάντι.
Δημιουργούν κατά τακτά χρονικά διαστήματα κρίσεις. Άλλοτε πολιτικές και άλλοτε πάλι οικονομικές. Κρίσεις όπου κυρίαρχοι είναι πάντοτε αυτοί και τα όφελος μόνο δικό τους.
Τελευταία σαν δεν έφταναν τα άλλα βρήκαν την μέθοδο της τρομοκρατίας και ασκούν ψυχολογική βία. Τρομοκρατούν τον κόσμο χρησιμοποιώντας την τρομοκρατία. Πολλά τα παραδείγματα.
Τώρα στέρεψαν οι παραδοσιακές ιδέες τους, θέλουν να είναι πιο ήπιοι. Υπάρχει και η ψυχολογική τρομοκρατία. Και με την βοήθεια της παγκοσμιοποίησης δημιουργούν πανδημίες. Βλέπετε, έχουν μέθοδο οι άνθρωποι και δεν λειτουργούν τυχαία και ασυντόνιστα.
Άρχισαν με την νόσο των αγελάδων και στην συνέχεια με την νόσο των πτηνών. Εκεί που εμείς νομίζαμε πως την γλυτώσαμε από τις αγελάδες και τα πτηνά, κοιτάξτε τι βρήκαν οι αθεόφοβοι. Βρήκαν τους ομοίους τους, βρήκαν τα καημένα τα «γουρούνια». Τα άκακα αυτά πλάσματα θέλουν να τα κάνουν συνενόχους τους. Στο τέλος όλοι με το δίκαιο μας θα πούμε ότι τα γουρούνια φταίνε για όλα. Ή μήπως δεν είναι αλήθεια!!!!

Εγκλωβιστήκαμε όλοι μας στη δύνη που δημιούργησαν, δεν μπορούμε να αντισταθούμε και εμείς οι ελάχιστοι που απομείναμε. Θα υποκύψουμε και θα δεχτούμε με ταπεινότητα ότι τελικά είμαστε άρρωστοι. Έστω και κατά φαντασία. Μετά να είστε σίγουροι ότι για αρκετό χρόνο δεν θα μας ενοχλήσουν. Αυτοί κάνουν συμβόλαιο και με το διάβολο.

Κι’ αυτήν η αρρώστια με λιγότερα ή περισσότερα θύματα θα περάσει.
Από τα νοσηρά μυαλά κάποιων ανθρώπων δεν ξέρω πως θα γλυτώσουμε;
Και αυτοί δεν είναι «κατά φαντασία ασθενείς», είναι πραγματικά ασθενείς.

Συγνώμη που ξέχασα να αναφέρω, ότι για την Ελλάδα, έχουμε και την γρίπη των παπαγάλων καθημερινά στις οθόνες.
Δεν βάζω το χέρι στην φωτιά για να πω ότι αυτό το φαινόμενο μπορεί να χαρακτηρισθεί και σαν πανδημία.

Το συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών για εργασία καταλήγει σε επαιτεία.

Μας μάθανε και το αισθανόμαστε βέβαια και εμείς μέσα από την καρδιά μας ως μεγάλη υποχρέωση να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με αγάπη και στοργή.
Να τα κάνουμε χρήσιμους πολίτες για να προσφέρουν κι’ αυτά με την σειρά τους, ότι μπορούν, για να συνεχιστεί αυτή η πορεία που μας οδηγεί στο πουθενά.

Η οδύσσεια των γονιών και των παιδιών αρχίζει πολύ νωρίς και δεν τελειώνει ποτέ.
Μοχθούν, αγωνίζονται να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Ξοδεύουν το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας τους για να έχουν τα παιδιά τους ρούχα, τροφή, μόρφωση και διασκέδαση. Το κόστος και οι θυσίες των γονιών σίγουρα είναι πολύ μεγάλο.
Στερούνται οι γονείς τα πάντα για να αναθρέψουν και να μορφώσουν σωστά τα παιδιά τους. Να τα κάνουν χρήσιμα άτομα στην κοινωνία.

Οι κοινωνία από την άλλη μεριά με την σειρά της ξοδεύει πάρα πολλά χρήματα για να μεγαλώσουν τα παιδιά και να μορφωθούν (παιδικούς σταθμούς, σχολεία, πανεπιστήμια, περίθαλψη κ.α.). Το κράτος πληρώνει για το παιδί από την κοιλιά της μάνας του μέχρι την ημέρα που το παιδί θα πετύχει το όνειρο της ζωής του. Θα σπουδάσει, θα καταρτίσει επαγγελματικά και θα είναι έτοιμο να βγει έξω στην ζωή για να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Οι γονείς και οι κοινωνία που καταξοδεύτηκαν για πολλά χρόνια, κατάφεραν επιτέλους να επιτελέσουν το χρέος τους απέναντι στην κοινωνία και στον εαυτό τους.

Εδώ, θα ήθελα να επισημάνω κάτι που εγώ το θεωρώ πολύ σημαντικό και που θα μπορούσε να ήταν αφορμή για να ανοίξει μια συζήτηση.

Που ήταν οι έχοντες και οι κατέχοντες, η πλουτοκρατία όλα αυτά τα χρόνια;
Γιατί κάνουν την εμφάνιση τους ξαφνικά και αναπάντεχα μόνο όταν χρειάζεται να πάρουν έτοιμα πλέον άτομα και να τα χρησιμοποιήσουν για την υπερασπίσει των συμφερόντων τους;

Που ήταν αυτοί οι κύριοι τόσα χρόνια; Όταν όλοι μαζί παιδιά, γονείς και κοινωνία, μοχθούσαν, αγωνίζονταν και προσπαθούσαν να στήσουν μια κοινωνία αξιοπρέπειας, ελευθερίας, ισότητας και δικαιοσύνης;
Ήταν απόντες, όπως πάντα, όταν είναι να προσφέρουν κάτι.
Είναι όμως πάντα παρόντες όταν πρόκειται να πάρουν, να αρπάξουν τον μόχθο και των ιδρώτα των ανθρώπων. Σαν τα γεράκια όταν κατασπαράζουν τα αδύναμα θηράματα τους.

Εκείνο που θα ήθελα να επισημάνω με αυτήν την παρέμβαση μου είναι κάτι που εγώ το βλέπω σαν άδικο και παράδοξο.

Πως είναι δυνατόν οι γονείς, τα παιδιά και οι κοινωνία να μοχθούν μια ζωή ολόκληρη να δημιουργήσουν χρήσιμα και ικανά άτομα στην κοινωνία. Και όταν τα άτομα αυτά είναι έτοιμα να προσφέρουν να γίνονται επαίτες και να ζητιανεύουν μια θέση στην αγορά εργασίας; Να προσφέρουν τις γνώσεις τους και τις δεξιότητές τους για λίγα ψίχουλα σε κάποιον ιδιώτη μεγαλοεπιχειρηματία, στο κεφάλαιο.
Οι γονείς και οι κοινωνία επιτέλεσαν το χρέος τους.
Αυτοί οι κύριοι όμως δεν αισθάνονται καμία υποχρέωση;
Όχι μόνο δεν αισθάνονται καμία υποχρέωση, αλλά απεναντίας είναι αγενείς και εκμεταλλεύονται τα παιδιά μας με μισθούς πείνας. Τους καταρρακώνουν ψυχικά και τους εξευτελίζουν μέχρι να τους δώσουν μια δουλεία.
Το συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών για εργασία καταλήγει σε επαιτεία.

Πάνος Τζαβέλας - Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή

Ωριμάσαμε, θα αλλάξουμε τον κόσμο.

Έφθασε ο καιρός για την εφαρμογή της άμεσης Δημοκρατίας.

Βασική αρχή της δημοκρατίας είναι η ισότητα και η ελευθερία.
Η δημοκρατία αναγνωρίζει την ανθρώπινη αξία ως θεμελιώδες στοιχείο της κοινωνικής ζωής. Και άλλα πολλά καλά λόγια σίγουρα θα μπορούσαμε να πούμε για αυτήν.

Πιο είναι όμως το πραγματικό νόημα της δημοκρατίας σήμερα;
Πως χρησιμοποιείται σήμερα ο θεσμός της δημοκρατίας;

Η δημοκρατία σίγουρα είναι ένα καλό και χρήσιμο εργαλείο.
Τι γίνεται όμως όταν αυτό το εργαλείο πέφτει στα χέρια ανθρώπων, χωρίς ιδανικά και αρχές;

Κατά την γνώμη μου με την μορφή που χρησιμοποιείται σήμερα γίνεται ένα επικίνδυνο εργαλείο για τον άνθρωπό.

Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι η δημοκρατία με την μορφή της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας μα οδηγεί στο πουθενά.

Καιρός είναι να θυμηθούμε τους προγόνους μας και να εφαρμόσουμε την άμεση δημοκρατία.

Στη δημοκρατική πόλη – κράτος η κοινωνία «αυτοθεσμίζεται», «αυτοκυβερνάται».
Αυτό σημαίνει, ότι η ίδια ορίζει τους νόμους της, η ίδια μπορεί και να τους μεταβάλλει, ανάλογα με τις ανάγκες της και τις περιστάσεις.
Αυτό την οδηγεί στην αυτονομία και την αυτοτέλεια.
Μέσα σε τέτοιες συνθήκες, οι πολίτες που ζουν σε αυτήν και συμμετέχουν στην κοινοτική ζωή, μπορούν να υποστηρίζουν ότι είναι ελεύθεροι άνθρωποι.

Κατά πόσο όμως είναι δυνατόν σήμερα να εφαρμόσουμε την άμεση δημοκρατία;
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι είχαν την εκκλησία του δήμου, εκεί μαζεύονταν όλοι οι Αθηναίοι πολίτες και έπαιρναν σημαντικές αποφάσεις.
Σήμερα κάτι ανάλογο θα μπορούσε να γίνει με το δημοψήφισμα.
Οι τεχνολογική εξέλιξη σήμερα θα μπορούσε να μας δώσει τη δυνατότητα να κάνουμε δημοψηφίσματα όταν χρειάζεται.
(Η πρόταση για δημοψήφισμα είναι εξάλλου αποδεκτή από όλα τα κόμματα. Ακόμη και από τα δύο μεγάλα κόμματα, βέβαια όταν αυτά είναι στην αντιπολίτευση.)

Η εκκλησία του δήμου της αρχαίας Αθήνας θα μπορούσε να αντικατασταθεί σήμερα με την Διαδικτυακή Εκκλησία του Κυβερνοχώρου.

Μόνο στην άμεση δημοκρατία κυρίαρχος είναι ο λαός.

Ο καπιταλισμός ως κοινωνικό σύστημα για τον άνθρωπο απέτυχε

Πιστεύω ότι όλοι μας πρέπει να έχουμε ως στόχο να συμβάλλουμε στη δημιουργία μιας κοινωνίας αλληλεγγύης με νέες ανθρώπινες και κοινωνικές αξίες. Μια κοινωνία όπου η άποψη και η θέση του πολίτη θα παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση νέων πολιτικών εξελίξεων, με νέες κοινωνικές αρχές και αξίες για την πολιτιστική, κοινωνική, πολιτική και οικονομική ανάπτυξη.

Πιστεύω ότι αυτά μπορούμε να τα πετύχουμε μόνο μέσα από τον σοσιαλισμό
Γιατί:
«Ο Σοσιαλισμός δεν είναι ουτοπία.»
« Ο Σοσιαλισμός είναι πραγματικότητα.»
«Ο Σοσιαλισμός είναι κοινωνική αναγκαιότητα.»

Τώρα που ο καπιταλισμός περνάει μεγάλη κρίση, τώρα δίνεται η μεγάλη ευκαιρία στους σοσιαλιστές να υψώσουν το ανάστημά τους και να τους πουν κατάμουτρα ότι το καπιταλιστικό σύστημα απέτυχε και ότι πρέπει να ψάξουμε να βρούμε λύσεις σε διαφορετικές ιδεολογικές κατευθύνσεις.

Γιατί όσο υγιής και να είναι ο καπιταλισμός δεν θα μπορέσει ποτέ να δώσει λύσεις για το συμφέρον του ανθρώπου, επειδή τα βασικά στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν είναι η αλαζονεία, ο αθέμιτος ανταγωνισμός και το υπερκέρδος.

Ενώ ο σοσιαλισμός από τη φύση του εμπεριέχει τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, και την κοινωνική δικαιοσύνη. Εκείνο που ίσως να χρειάζεται είναι να τον προστατεύσουμε από κακόβουλα στοιχεία.

Σε κάθε εποχή, σε κάθε στάδιο της κοινωνικής εξέλιξης δίνεται η ευκαιρία σε μεγάλους ηγέτες με κύρος να γράψουν ιστορία. Σήμερα δίνεται η μεγάλη ευκαιρία στους πραγματικούς σοσιαλιστές να υψώσουν το ανάστημά τους και να πουν ένα βροντερό όχι στην ολιγαρχία του πλούτου που λυμαίνεται την ανθρωπότητα.

Αν το πράξουν πρέπει να είναι σίγουροι ότι η ιστορία θα γράψει τα ονόματά τους με ανεξίτηλα γράμματα και θα ζήσουν την αιωνιότητα. Αλλιώς θα φέρουν την σφραγίδα της προδοσίας και θα τους αγνοήσουν οι πάντες.

Ποια να είναι άραγε τα αίτια αυτής της οικονομικής κρίσης;

Το 1990 κουμουνιστικό καθεστώς της Ρωσίας ήταν υπεύθυνο για όλα τα κακά που συνέβαιναν στον άνθρωπο. Γιατί το καθεστώς αυτό ήταν συγκεντρωτικό και δεν ήταν δημοκρατικό όπως είναι σήμερα και τότε τα φιλελεύθερα καπιταλιστικά καθεστώτα. Μάλιστα πολύ από εμάς βιάστηκαν και χάρηκαν που έπεσε αυτό το καθεστώς.
Δεν ήξεραν ότι μαζί με αυτό χανόταν και κάθε ελπίδα αλληλεγγύης και σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Δεν θέλω να πω ότι όλα όσα γινόταν στην Ρωσία ήταν σωστά. Εκεί όμως είχαν δημιουργήσει την υποδομή και τις βάσεις για να κτίσουν κάτι καλό με προοπτική για το μέλλον της ανθρωπότητας. Την ελπίδα για το αύριο, τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ισότητα, το να νοιάζεται ό ένας για τον άλλον, την αλληλεγγύη και την δικαιοσύνη.
Ήταν λάθος αυτά που υποστήριζε για τον καπιταλισμό ο Μάρξ,
ότι «στον καπιταλισμό δεν αποδίδεται στους εργαζόμενους η αξία της εργασίας που παράγουν».
Ότι οι καπιταλιστές καρπώνονται το κέρδος της τελικής πώλησης του προϊόντος παίρνοντας πολύ μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους από ότι δικαιούνται.
Ο Μάρξ μίλησε για μια αταξική κοινωνία και την εξαφάνιση του κράτους.
Είναι λάθος όλα αυτά; Και δεν είναι λάθος μας που έχουμε αφεθεί ελεύθεροι στο έλεος αυτών των απατεώνων, που δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα; Που το μόνο που τους νοιάζει είναι να αυξάνουν τα κέρδη τους και την κακία τους.
Ο Μάρξ είπε ότι ο καπιταλισμός είναι προορισμένος να καταρρεύσει.
Εγώ λέω ότι δεν πρέπει να περιμένουμε να πέσει, να τον ρίξουμε εδώ και τώρα.
Αυτοί είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την κρίση σήμερα. Εμείς προς στιγμή πρέπει να τους το καταλογίσουμε.
Αυτοί ήταν υπεύθυνοι για την κρίση το 1929 στην Αμερική. Αυτοί οι ίδιοι είναι και σήμερα με τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια πιστεύω. Και τότε όπως και σήμερα για να ξεπεράσουν την κρίση τους ζήτησαν την βοήθεια από το κράτος. Το κράτος τους βοήθησε και βγήκαν αυτοί από την κρίση. Που είναι το κράτος να βοηθήσει και εμάς για να ξεπεράσουμε την κρίση; Το κράτος δεν είναι πουθενά, δεν πρέπει εμείς να αναρωτηθούμε εμείς το γιατί; Ο λόγος είναι απλός και φανερός. Ο καπιταλισμός σήμερα έχει μεγάλη δύναμη και μπορεί να ελέγχει σχεδόν τα πάντα. Ελέγχει την αγορά ελέγχει την οικονομία, ελέγχει και τους πολιτικούς.
Εκείνους όμως που δεν μπορεί να ελέγξει είναι η οργή του λαού όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου.
Ας μην ξεχνούν ο λαός μπορεί να αργεί αλλά τιμωρεί.

Χρηματοπιστωτικοί Μηχανισμοί

Πρέπει να καταργηθούν όλοι οι χρηματοπιστωτικοί μηχανισμοί που υπάρχουν σε παγκόσμιο επίπεδο.
Είναι ο μοναδικός τρόπος για να απεμπλακούν όλα τα κράτη από τη δύνη που τα οδηγεί στον αφανισμό.
Αυτό που δεν κατάφεραν να πετύχουν στο πέρασμα των αιώνων υπερδυνάμεις που χρησιμοποίησαν όπλα, ατομικές βόμβες, βία και καταστροφές για να αφανίσουν λαούς και έθνη θα το καταφέρουν τώρα οι χρηματοπιστωτικοί μηχανισμοί.
Κάποιοι ανίκανοι και κακοήθης κύριοι μέσα από τα γραφεία τους συμβάλουν στη μεγάλη επικείμενη καταστροφή της ανθρωπότητας. Στηριζόμενοι στην αλαζονεία και ματαιοδοξία τους προσπαθούν να επιβάλλουν την εξουσία τους χρησιμοποιώντας τα spreads και συσσωρεύουν πλούτο πολύ περισσότερο από τις οποιεσδήποτε ανάγκες τους. Πλούτος που συσσωρεύεται και μένει ανεκμετάλλευτος σε, ομόλογα, μετοχές και διάφορα άλλα παραστατικά στις σύγχρονες αποθήκες του πλούτου. Ότι έχουμε να κάνουμε, ας το κάνουμε τώρα γιατί αύριο θα είναι αργά.

Ότι έχουμε να κάνουμε, ας το κάνουμε τώρα γιατί αύριο θα είναι αργά.

Αριστοτέλης (384-322)

ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΙΛΛΑ ΕΚΕΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΝΙΚΗ

«Οικονομική μαφία το ΔΝΤ»

Μαξ Κάιζερ

Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα διασύρεται και λοιδορείται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο Μαξ Κάιζερ, ένας από τους πιο ριζοσπαστικούς και τολμηρούς οικονομικούς αναλυτές, στέκεται στο πλευρό μας και μιλά ανοιχτά για «οικονομική μαφία» και «οικονομικούς τρομοκράτες» που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή.
Γνωρίζοντας άριστα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα, καθώς υπήρξε χρηματιστής στην Γουόλ Στρητ για περίπου 25 χρόνια, ο Μαξ Κάιζερ, που είχε προβλέψει με απόλυτη ακρίβεια την οικονομική κατάρρευση της Ισλανδίας, ζητά την σύλληψη των τραπεζιτών της Goldman Sachs και προτρέπει τους Έλληνες να διεξάγουν δημοψήφισμα για την προσφυγή της χώρας μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Παρουσιαστής οικονομικών εκπομπών στα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου, ανάμεσα στα οποία το BBC, το Αγγλικό Αλ Τζαζίρα και το Russia Today, ο Μαξ Κάιζερ μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», χαρακτηρίζει ανούσια τα μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης, υποστηρίζοντας πως τα πραγματικά μέτρα θα μας τα επιβάλει το Δ.Ν.Τ. Θεωρεί πως η Ελλάδα είναι μια χώρα που θα θυσιαστεί από τις διεθνείς αγορές και προτρέπει τους Έλληνες να εμποδίσουν αυτήν την προοπτική.

Είναι το Δ.Ν.Τ μονόδρομος για την Ελλάδα, ή υπάρχουν εναλλακτικές οδοί;
Ο μονόδρομος για την Ελλάδα αυτή τη στιγμή πρέπει να είναι η σύλληψη των τραπεζιτών της Goldman Sachs και όλων όσων συμμετείχαν στην χάλκευση της ελληνικής οικονομίας το 2000, που μπήκατε στο ευρώ. Το επόμενο βήμα, η εθνικοποίηση των τραπεζών, όπως έκανε η Σουηδία το 1993. Το Δ.Ν.Τ είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεστε. Θα χάσετε την κυριαρχία σας. Ασκεί οικονομική τρομοκρατία. Χρησιμοποιεί οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής. Θα σας βιάσει με τέτοιον τρόπο, που δεν θα έχετε νιώσει ποτέ χειρότερο πόνο.

Υπάρχει η άποψη πως το Δ.Ν.Τ δεν είναι ο «κακός λύκος» αλλά η μοναδική λύση για την Ελλάδα;
Αν κάποιος σας κάψει το σπίτι για να σας πουλήσει μετά κάρβουνο θα το θεωρούσατε λογικό; Αυτό ακριβώς έκανε και η Goldman Sachs στην ελληνική οικονομία. Σας έκαψαν σαν εμπρηστές και τώρα έρχονται και σας λένε μην ανησυχείτε θα σας δώσουμε κάρβουνο. Είναι εξωφρενικό. Το Δ.Ν.Τ διεμήνυσε στην Ελλάδα πως αν το χρειαστεί θα έρθει για βοήθεια. Τα επενδυτικά hedge funds της Γουόλ Στρητ επιτίθενται στην αγορά ομολόγων της Ελλάδας για να κατευθύνουν την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Και ο λόγος που το κάνουν είναι απλός. Να αναγκάζουν τον ελληνικό λαό να ζητήσει τη βοήθεια του Δ.Ν.Τ. Και το Δ.Ν.Τ θα πει, αφού μας φωνάξατε για βοήθεια εμείς απλώς ήρθαμε. Οι τραπεζίτες της Γουόλ Στρητ συνεργάζονται απόλυτα με το Δ.Ν.Τ. Είναι μια οικονομική μαφία και τα hedge funds είναι οι εκτελεστές. Οι έρευνες για την Goldman Sachs στις Η.Π.Α αλλά και στην Ευρώπη δείχνουν το μέγεθος της μαφίας. Είναι αναμεμειγμένοι σε παράνομες δραστηριότητες σε όλον τον κόσμο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση που βρίσκεται; Πως εξηγείτε την αντιμετώπιση της Γαλλίας και της Γερμανίας;
Η Γερμανία είναι στην πλευρά των τραπεζιτών της Γουόλ Στρητ. Δεν ενδιαφέρεται για την Ελλάδα ή το ευρώ. Το ευρώ αντικατέστησε ένα φθηνό μάρκο ώστε να διατηρήσει ανταγωνιστικές τις εξαγωγές της. Όσο η Ελλάδα είναι το πρόβλημα, το ευρώ πέφτει και η Γερμανία ευνοείται.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ ανταγωνίζονται το δολάριο. Δυστυχώς η κρίση θα καταστρέψει το ευρώ. Οι τραπεζιτικοί τρομοκράτες της Γουόλ Στρητ, έχουν σκοπό μετά την Ελλάδα, να καταστρέψουν την Πορτογαλία και να συνεχίσουν. Η καταστροφή του ευρώ θα βοηθήσει το δολάριο να παραμείνει το μοναδικό διεθνές νόμισμα, το μοναδικό «αποθεματικό νόμισμα». Αν μια χώρα θέλει να αγοράσει πετρέλαιο, πρέπει πρώτα να αγοράσει δολάρια. Αν μια χώρα θέλει να αγοράσει χαλκό, πρέπει πρώτα να αγοράσει δολάρια. Γιατί αυτά και αρκετά ακόμα προϊόντα πωλούνται μόνο σε δολάρια. Αυτό σημαίνει πως οι Η.Π.Α κερδίζουν διαρκώς. Όλος ο κόσμος είναι υποχρεωμένος να αγοράζει συνεχώς δολάρια. Το ευρώ λοιπόν απείλησε την αυτοκρατορία του δολαρίου. Ήταν λογικό αυτό να μην αρέσει στους τραπεζίτες της Γουόλ Στρητ. Χρησιμοποιούν την κρίση για να καταστρέψουν το ευρώ. Οι Έλληνες πρέπει να σταθούν ενάντια στους τραπεζίτες, όπως κάνανε οι Ισλανδοί.

Τι προτείνετε; Πώς θα καταφέρουμε να ζητήσουμε δάνεια από τις αγορές;
Να κάνετε δημοψήφισμα. Όπως στην Ισλανδία. Οι Ισλανδοί αποφάσισαν με 93% να μην δώσουν σε μερικούς τραπεζίτες 5 δις ευρώ. Πρέπει εσείς οι Έλληνες να αποφασίσετε αν θέλετε το Δ.Ν.Τ στη χώρα σας. Η κυβέρνησή σας δεν έχει αυτήν την εντολή. Σας θεωρούν ανόητους και δεν ζητάνε τη γνώμη σας; Θεωρούν πως είστε μωρά και δεν έχετε δικαίωμα λόγου; Πως δεν μπορείτε να αποφασίσετε για τις ζωές σας; Ζητείστε δημοψήφισμα. Θέλετε το Δ.Ν.Τ στη χώρα σας ή όχι; Εσείς έχετε τη δύναμη. Πρέπει να παλέψετε, να αγωνιστείτε. Αν δεν γίνει δημοψήφισμα τότε να γίνουν εκλογές. Να εθνικοποιήσετε άμεσα όλες τις τράπεζές σας, να δημιουργήσετε δύο ή τρεις κρατικές τράπεζες και να αναδομήσετε την οικονομία σας. Μην πάτε μακριά. Κοιτάξτε το μοντέλο που εφάρμοσε η Σουηδία το 1993.

Αριστοτέλης (384-322)

Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΣΟΦΙΑΣ

7 Ποιήματα, Σκέψεις.......

ΜΗΝ ΜΕ ΚΡΑΤΑΣ

Άφησέ με τέλος πάντων μη με κρατάς άφησέ με, μη με κρατάς.
Ω! πόσο τρελός είμαι.
Δεν μπορώ να δω πως τίποτε δεν με κρατάει πια.
Εδώ και πολύ καιρό, ξέρω, με άφησες ελεύθερο να βρω το δρόμο μου.
Τότε, όταν εσύ με άφησες να φύγω.
Μου έδωσες ό,τι πιο ωραίο υπάρχει στην ζωή, την ελευθερία μου.
Εγώ όμως δεν τη δεχόμουν.
Ω! τι ήταν αυτό που με κρατούσε κοντά σου.
Στην αρχή νόμιζα πως ήσουν εσύ.
Μετά από καιρό κατάλαβα πως ήταν ο θεός μου.
Τώρα δέχομαι την ελευθερία που εσύ μου έδωσες, μεγάλε φίλε, και ψάχνω με τη δύναμη της ελευθερίας μου να βρω τον δρόμο που οδηγεί σ’ εμένα.

6 Ποιήματα, Σκέψεις.......

ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Έκανα το λάθος για ακόμη μια φορά.
Ναι, τα έδωσα όλα για το τίποτα, τα "αισθήματα"
Σου ζήτησα μια χάρη να μου κάνεις
Να μου δώσεις επιτέλους τη δύναμη να μην πιστεύω σ’ αυτά
Να με αφήσεις να ζήσω σ’ αυτήν την κοινωνία
Έτσι όπως αυτήν είναι φτιαγμένη
Δώσε μου τη δύναμη και ξέρεις εσύ πως
Κάνε με κλέφτη, ληστή ή φονιά
Πάρε αυτό το αγαθό που μου έδωσες και το οποίο κάθε μέρα με σκοτώνει
Ναι το αγαπούσα, τώρα όμως το μισώ.
Μισώ αυτό και εσένα μαζί που μου είχες πει πως μ’ αυτό
θα βρω την παραμυθένια πολιτεία
και πως θα γνωρίσω τη βασιλεία που είχα τάξει για σκοπό μου
Το δώρο που μου είχες κάνει, το καλύτερο από όσα είχες για τους καλεσμένους σου
Έγινε το χειρότερο για τη ζωή μου
Γι’ αυτό σε παρακαλώ πάρτο πίσω και δώσ’ μου το χειρότερο από όσα έχεις
Δώσε μου επιτέλους αυτό το αγαθό που μπορεί να με κάνει
Αυτό που εσύ θέλεις

5 Ποιήματα, Σκέψεις.......

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΕΜΑΣΟΥΝ

Αυτόν τον άνθρωπο σήμερα η δίκη περιμένει
Μπορεί να τον κρεμάσουν ή να τον φυλακίσουν
Κανείς τους δεν λέει ίσως τον αθωώσουν.

Το έγκλημα που έχει κάνει είναι πολύ βαρύ.
Δεν σκότωσε κανέναν, μα ίσως να ζήτησε πολλά
Ψωμί - παιδεία - Λευτεριά

Είναι μελαγχολικός
Και όμως το χαμόγελο δε λείπει από τα χείλη του
Αγαπάει τους ανθρώπους
Και αυτοί λένε πως είναι κουμουνιστής

Ο άνθρωπος αυτός είναι επικίνδυνος
Θίγει τα συμφέροντα του κράτους
Λένε οι μεγάλοι, οι προστάτες μας

Κι όμως αυτός ο άνθρωπος
Βοήθησε με τα ίδια του τα χέρια
Να κτίσουν στο χωριό ένα σχολειό

4 Ποιήματα, Σκέψεις.......

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ
Θαρρείς πως βλέπεις πιο σωστά
Τον κόσμο να αντικρίσεις
Γι’ αυτό τραβάς πάντα μπροστά
Το δρόμο να μου δείξεις

Δεν έμαθες πως ο καθένας μας
Έχει δικό του βλέμμα
Κι αυτό που βλέπεις εσύ σωστό
Μπορεί να είναι και ψέμα

Αν τόλμησες να δεις πιο καθαρά
Τι πέτυχες ως τώρα
Περπάτησες όλη τη γη
Μα δεν υπάρχεις τώρα

Το δρόμο που μπορείς να δεις
Αυτόν να ακολουθήσεις
Να μη ζητάς και εσύ να δεις
Κατάματα τον ήλιο να αντικρίσεις

3 Ποιήματα, Σκέψεις .......

ΤΗΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΣ ΤΟ ΒΑΛΣΑΜΟ
Ας υπήρχε μια μέρα, μακρινή μου πατρίδα,
τη σκέψη μου για σένα να μην έδινα

Ας μπορούσα για μια μέρα, για μια στιγμή
τη νοσταλγία και τον πόθο μου για σένα να ξεχνούσα.

Την απλοϊκή ζωή, τη φύση με σένα έχω δεμένη.
Την ύπαρξή μου με σένα τη σχετίζω.

Υπάρχω όσο υπάρχεις στη σκέψη μου
και ο ερχομός στην αγκαλιά σου είναι ο λυτρωμός μου

Επιτέλους, πάρεμε και δώσμου το πιο πικρό σου φαρμάκι
της νοσταλγίας τον πόνο ίσως και μου απαλύνει.

2 Ποιήματα, Σκέψεις .......

ΟΤΑΝ
Όταν νιώσεις τη μελαγχολία
Όταν όλα γύρω σου φαίνονται τόσο παράξενα
Όταν νομίζεις πως όλα είναι εις βάρος σου
Όταν αισθανθείς την κακία των ανθρώπων
Όταν το "θέλω" γίνεται "πρέπει"
Όταν μάθεις πώς ξεπερνιούνται όλα αυτά
Τότε, έλα και πες μου αν υπάρχει δρόμος.

1 Ποιήματα, Σκέψεις.......

ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ
Ποιος να φταίει, άραγε, για αυτά που συμβαίνουν πάνω στη γη;
Τα πουλιά και τα ζώα που δεν ξέρουν να μιλούν
Ποιος θα μας πει την αλήθεια για να βρούμε;
Τα πουλιά και τα ζώα, όταν μάθουν τη γλώσσα των ανθρώπων.

Αριστοτέλης (384-322)

ΜΟΝΟ ΜΕ ΚΟΠΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

ΠΑΣΧΑ των ελλήνων

H αρχή ενός τέλους.

Ήρθε η στιγμή να βρεις, να δεις, να πεις με ποιους θα ζεις και ποιους θα εγκαταλείψεις...

ήρθε η στιγμή...
να δοθεί ένα τέλος
στη μεγάλη περίοδο του “σ’ όλα μέσα είμαστε”...
να δοθεί ένα τέλος
στη διαρκή ανεκδοτολογική αντιμετώπιση των πάντων...
να δοθεί ένα τέλος
στο φόβο μήπως και γίνεις γραφικός...
να δοθεί ένα τέλος
στα αστειάκια...
να δοθεί ένα τέλος
στις προσωπικές μας καριέρες...
να δοθεί ένα τέλος
στη διαβρωτική ηδονιστική φιλοσοφία σ’ αυτή τη χώρα...
να δοθεί ένα τέλος
στην αδιαφορία και στον ωχαδερφισμό...
να δοθεί ένα τέλος
στον κοινωνικό μας ναρκισσισμό...
να δοθεί ένα τέλος
σ’ αυτήν την εσωστρέφεια...
να δοθεί ένα τέλος
σ’ αυτόν τον σιχαμένο εγωισμό...
να δοθεί ένα τέλος
στην αμηχανία...

ΠΡΕΠΕΙ να δοθεί ένα τέλος
στη κατασκευασμένη επιθυμία να διασκεδάζεις παρά να ζεις σαν άνθρωπος...
να δοθεί ένα τέλος
στο να νομίζεις πως σκέφτεσαι...
να δοθεί ένα τέλος
στο ότι η σκέψη είναι μία απλή πληροφορία...
η οποία μάλιστα δε σε αφορά και πολύ...

...και το τέλος πρέπει να... αρχίσει
από το πού πληροφορείσαι...

τέλος στον “μηχανισμό της προπαγάνδας” λοιπόν, που εκπροσωπείται από τα ΜΜΕ...
ένα μηχανισμό που δεν κατευθύνεται από κάνενα κράτος...
πρόκειται για ένα ιδιωτικοποιημένο σύστημα προπαγάνδας, που στόχος του να υπονομεύει κάθε ανεξάρτητη σκέψη, να εμποδίζει την κατανόηση και ανάλυση των θεσμισμένων δομών καθώς και τον τρόπο που αυτές θα λειτουργούν...

δείτε πώς παρουσιάζουν τόσο καιρό τη σημερινή πολιτική κατάσταση...
προμηνύουν μία καταστροφή, που έρχεται από κάπου αλλού...
αναλύουν την πραγματικότητα με δυσνόητους οικονομικούς όρους...
καταγράφουν με πίστη την αδυναμία οποιασδήποτε αντίδρασης...
περιγράφουν τις λύσεις ως τη μία χειρότερη απ’ την άλλη...
και στο τέλος αναστενάζουν δήθεν ανακουφισμένοι: “τη γλυτώσαμε...”
ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ; ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ!!!

...νιώθεις σαν ακροατής, που με το ζόρι σ’ έχουν βάλει να στοιχηματίσεις όλα τα λεφτά σου σ’ ένα αγώνα ράγκμπυ, αγώνισμα, που ούτε έχεις παίξει ποτέ, ούτε έχεις δει πολλές φορές, ούτε τους κανόνες του ξέρεις, και που σου τον περιγράφουν μάλιστα κι απ’ το ραδιόφωνο...
δεν καταλαβαίνεις τίποτα, ουρλιάζουν: “χάνουμε! χάνουμε!”, τρέμεις εσύ, μετά σου λένε: “κερδίζουμε, κερδίζουμε!”, ανασαίνεις εσύ...
μετά πάλι, μέσω αγνώστων λέξεων,
καταλαβαίνεις πως ο κίνδυνος πλησιάζει ξανά...
και ξαφνικά μία περίεργη φωνή, που σχολιάζει τον αγώνα δίπλα στον σπορτκάστερ, ακούς να λέει κάτι σαν... “κλέφτη, κλέφτη... θα σε πιάσουμε...”, σε λούζει ιδρώτας, γιατί αυτή η φωνή μάλλον σ’ εσένα απευθύνεται... και θολώνει το τοπίο μπροστά σου, πάει ο αγώνας, πάει και εικόνα του ραδιοφώνου...
δεν ακούς τίποτ’ άλλο ο καφκικός μηχανισμός της ενοχής κάθε πολίτη έχει μπει μπροστα... και πριν καλά καλά συνειδητοποιήσεις τι έγινε... ακούς πως αγώνας τελείωσε... ρωτάς δειλά: “τι έγινε΄; κερδίσαμε;”... και η απάντηση είναι και πάλι συβιλλική: “παρά τρίχα.... η καταστροφή... παρά τρίχα!”

ζαλισμένος εσύ, δε ρωτάς αν νίκησες ή αν έχασες, απλώς ησυχάζεις που δεν καταστράφηκες από αυτό το... «άγνωστο»...
(κι είναι κι εκείνη η φωνή γαμώτο... άσε, φτηνά τη γλιτώσαμε...) και με την αγωνία στα μάτια σου και στο μυαλό σου για το αν θα κατορθώσεις να πληρώσεις την επόμενη δόση του δανείου σου...
κλείνεις το ραδιόφωνο και ασχολείσαι ξανά με την προσωπική σου εταιρεία...
αλλά και με τις λοβιτούρες που πρέπει να κάνεις για να επιβιώσεις...
βουτηγμένος στις ενοχές των πολλών ρεψιμάτων απ’ το φαγητό που έχεις κατεβάσει, ενώ δεν το περίμενες, τόσα χρόνια...
και το μόνο που έχεις συγκρατήσεις είναι η απειλή του «θα σε πιάσουμε!»...

άκουσον, άκουσον...
οι αρχιλοβιτούρες απειλούν τα λοβιτουράκια..!

πως λοιπόν να σκεφτείς
έτσι έντρομος, ζαλισμένος και ενοχικός που είσαι, το πολύ απλό:

...μία εταιρεία με τον διακριτικό τίτλο «Ελλάδα», μέσω λογιστικών αλχημειών και άγριας λοβιτούρας την «πάτησε» (κάτι ξέρεις κι εσύ απ’ αυτά) και τώρα τρέχει να βρει να δανειστεί, για να πληρώσει αυτά που έφαγε, με χαμηλό τόκο, από διάφορους τοκογλύφους, ζητώντας την κάλυψη κάποιων τραπεζών... και απειλεί κι από πάνω!

...η ανικανότητα και παρανομίες κάποιων λογιστών έγινε εθνική αγωνία!

είναι σαν να έρχεται εκεί που δουλεύεις, ο λογιστής της εταιρείας και να σου λέει:
«επειδή έκανα πολλές μ....ες, και έφαγα κάποια χρήματα, αγοράζοντας κάποια οικόπεδα για την οικογενειά μου ή καταθέτοντας κάποια χρήματα σε κάτι τράπεζες του εξωτερικού για το μέλλον των παιδιών μου, δε θα πληρωθείς αυτούς τους δύο μήνες... και μη μιλάς γιατί έρχονται και χειρότερα... κάτι άκουσα και για αθρόες απολύσεις... α! – και μη νομίζεις πως δεν ξέρω και τα...δικά σου...»

τι να κάνεις εσύ; από ποιον να ζητήσεις τα ρέστα; από τον λογιστή; (γιατί λογιστής είναι ο κάθε πολιτικός πλέον) ...
από πού; από τη... «διεύθυνση»; ποια διεύθυνση; από τον «εργοδότη»; ποιον εργοδότη; αφού δεν έχει ΠΡΟΣΩΠΟ!...
το Κράτος είναι μία απρόσωπη εκπροσώπηση...

τι να κάνεις;
ανοίγεις την τηλεόραση, μπας και μάθεις...
κι εκεί...
ακούς ξανά την ίδια περιγραφή του ίδιου αγώνα ράγκμπυ...

να δοθεί ένα τέλος
στην αμηχανία...
και το πρώτο τέλος
πρέπει να δοθεί στον “μηχανισμό της προπαγάνδας”, που εκπροσωπείται από τα ΜΜΕ...

τα ΜΜΕ είναι ένα καθαρό σύστημα κατήχησης
τα ΜΜΕ δεν καθρεφτίζουν καμμία πραγματικότητα
ερμηνεύουν και παρουσιάζουν την πραγματικότητα μέσα σ’ ένα πλαίσιο,
που στο μεγαλύτερο μέρος του έχει στηθεί από την εγχώρια εξουσία.
τα ΜΜΕ είναι μία ομάδα με ίδια συμφέροντα,
που δεν έχουν καμμία σχέση με τα συμφέροντα των θεατών τους
τα ΜΜΕ είναι απλώς κι αυτά μεγάλες εταιρείες,
που εκπροσωπούν τους ιδιοκτήτες τους

και ο κάθε δημοσιογράφος ή θα προσαρμοστεί ή θα φύγει...
ΠΡΕΠΕΙ να προσαρμοστεί!
και όποιος απ’ αυτούς πει, πως μπορεί να προσαρμοστεί λίγο,
αλλά ταυτόχρονα να κρατήσει την ανεξαρτησία της σκέψης του,
είναι απλώς... ανόητος...
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ “ΛΙΓΟ” ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ...

αρχίζει να λέει ορισμένα πράγματα που δεν πιστεύει στην αρχή
και μετά σιγά σιγά αρχίζει και να τα πιστεύει...
έτσι πρέπει να κάνει...

εταιρείες είναι...
και μην ξεχνάμε πως οι εταιρείες είναι το ιδιωτικό ισοδύναμο
αυτού που αποκαλούμε φασισμό στην πολιτική σφαίρα...

πρέπει να αρχίσει από κάπου αυτό το... τέλος...

Του Γιώργου Κιμούλη

Η Ολιγαρχία του Πλούτου κα τα αίτια της Κρίσης

Αν ψάξουμε να βρούμε ποιοι είναι πίσω από τα πραγματικά αίτια της «τεχνητής κρίσης» που οδηγεί στην εξαθλίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, θα δούμε πως πίσω από αυτά βρίσκονται άνθρωποι αποτυχημένοι. Άνθρωποι που δεν έχουν ούτε αρχές, ούτε αξίες και ιδανικά.
Αυτοί που δεν μπόρεσαν να σταθούν στα πόδια τους από μόνοι τους και να αποκτήσουν με τον μόχθο τους τα αγαθά της ζωής που τόσο απλόχερα μας προσφέρει η φύση.
Αυτοί που για να φτάσουν εκεί δεν σεβάστηκαν τίποτε, πάτησαν επί πτωμάτων και κατακλέψανε τον κόσμο.
Αυτοί που δεν μπόρεσαν να γευθούν την ίδια τη ζωή που αναδύεται μέσα από την απλότητα και την αλήθεια.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να νοιώσουν την ευτυχία μέσα από τα απλά αλλά τα τόσο σημαντικά πράγματα.
Αυτοί που δεν κατάλαβαν ποτέ πως ο καθαρός αέρας, το άρωμα των λουλουδιών, οι μελωδίες των πουλιών και το γάργαρο νερό που βρίσκεται άφθονο στην φύση ανήκει σε όλους. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τα στερήσει από εμάς και τα παιδιά μας.
Αυτοί που δεν κατάφεραν να νοιώσουν αυτά που έζησαν οι απλοί, αλλά υπερήφανοι και γεμάτοι από αξιοπρέπεια άνθρωποι.
Τι έχετε να πείτε εσείς οι πλούσιοι αυτής της γης, που δεν μπορείτε, ούτε να αναπνεύσετε τον καθαρό αέρα, ούτε να γευτείτε την σταλαγματιά της ζωής. Εσείς που δεν μπορείτε ούτε για μια στιγμή να αφήσετε τους εαυτούς σας ελεύθερους να κοιτάξουν κατάματα τον ήλιο, και ούτε να σταθείτε στην κορυφή του βουνού για να απολαύσατε την ομορφιά του απέραντου κάμπου που απλώνεται στα πόδια σας. Φοβάστε, φοβάστε ολοένα και περισσότερο όχι επειδή σας βαραίνει η συνείδηση σας , αλλά επειδή ο πλούτος που έχετε αποκτήσει θα επιφέρει και την καταστροφή σας.
Να χαίρεστε λοιπόν τα πλούτη σας και τις κατεστραμμένες συνειδήσεις σας.
Το μόνο που μπορείτε να καταφέρετε είναι να καταστρέψετε αυτόν τον όμορφο κόσμο που η φύση με τόσο στοργή και σοφία φρόντισε μέχρι σήμερα.
Το τέλος σας θα είναι ίδιο με την αρχή της ζωής σας. Με τη μόνη διαφορά ότι τότε κατασπαράζατε ό, τι βρίσκατε μπροστά σας για να αποκτήσετε πλούτο. Τώρα σας τιμωρεί η ίδια η ζωή. Γιατί οι επιπτώσεις των όσων καταστροφικών ενεργειών έχετε κάνει μέχρι σήμερα θα έρθουν επάνω σας.
Θα πληρώσουμε ακριβά όλοι μας τις ζημιές που έχετε κάνει στο περιβάλλον. Θα πληρώσει ακριβά η ανθρωπότητα τις ζημιές που έχετε κάνει στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Μη χαίρεστε όμως γιατί η δική σας καταστροφή θα είναι ακόμη πιο οδυνηρή. Οι συνέπειες των βάρβαρων πράξεών σας θα έρθουν επάνω σας.
Και μην ξεχνάτε ποτέ: «η γη ό, τι δίνει, αργά ή γρήγορα το παίρνει πίσω».

8 Μαρτίου: Ημέρα της γυναίκας

Παγκόσμια μέρα της γυναίκας σήμερα. Γιορτή γι΄αυτές στο δυτικό κόσμο, μέρα αγώνα για τις γυναίκες που ζουν σε δικτατορικά καθεστώτα, άγνωστη έννοια για τις -πολλές- του τρίτου κόσμου.
Στις 8 Μαρτίου του 1857 στη Νέα Υόρκη οι εργαζόμενες γυναίκες ντυμένες στα άσπρα, κάνουν απεργία με αίτημα την ίση αμοιβή με τους άνδρες. Η συγκέντρωση πνίγηκε στο αίμα αλλά ο δρόμος για ίσα διακαιώματα των δύο φύλων άνοιξε, τουλάχιστον στο δυτικό κόσμο.

Το 1910 στην Κοπεγχάγη καθιερώθηκε η 8η Μαρτίου ως παγκόσμια μέρα της γυναίκας. Από τότε γιορτάζεται κάθε χρόνο σε όλο τον πλανήτη είτε σε περιοχές όπου η γυναίκα είναι χειραφετημένη είτε σε περιοχές όπου ζει υπό καταπίεση.

Οι σύγχρονοι ήρωες βρίσκονται παντού και πάντα.

Από την Ελλάδα στο πέρασμα των αιώνων πέρασαν πολλοί ήρωες. Σημαντικοί άνθρωποι που έδωσαν και την ζωή τους για να ζούμε σήμερα εμείς ελεύθεροι.
Οι ήρωες της κλασικής εποχής: στον Μαραθώνα, στις Θερμοπύλες, στη Σαλαμίνα …
Οι ήρωες των νεωτέρων χρόνων: του δώδεκα, του σαράντα, του Πολυτεχνείου …
Οι ήρωες του σήμερα: στους δρόμους, στα εργοστάσια, στη βιοπάλη, στα σχολεία …

Οι ήρωες της κλασικής εποχής και των νεωτέρων χρόνων είχαν συγκεκριμένο στόχο: αγωνίστηκαν με πάθος και θυσιάστηκαν στον βωμό της ελευθερίας.

Οι ήρωες του σήμερα δεν είναι ούτε στρατηγοί, ούτε έχουν κάποια σπουδαία αξιώματα. Είναι απλοί άνθρωποι, ήρωες της καθημερινής ζωής που αγωνίζονται με το κεφάλι ψηλά για να κρατήσουν αυτόν τον τόπο υπερήφανο. Θα τους συναντήσεις ανάμεσα σε ανθρώπους του πνεύματος αλλά και του μόχθου, ανάμεσα σε καλλιτέχνες αλλά και σε εργάτες και αγρότες, άνδρες και γυναίκες, ανθρώπους κάθε ηλικίας… ο καθένας με το λιθαράκι του να συμβάλλει στην ανάπτυξη και στην ευημερία αυτού του τόπου… Με τη δική τους συμβολή τους η ανάπτυξη της οικονομίας, της τεχνολογίας και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου…

Χρόνια αγώνων και θυσιών των απλών ανθρώπων έφεραν την ευημερία, τη δημοκρατία, την ελευθερία και την ισότητα στον κόσμο.
Αγωνίστηκαν για Λαϊκή Κυριαρχία, Εθνική Ανεξαρτησία και Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Πέτυχαν προόδους σε όλους τους τομείς.

Κι ενώ θα περίμενε κανείς τώρα που οι άνθρωποι κατάφεραν να φτάσουν σε ένα βιοτικό επίπεδο διαβίωσης αρκετά καλό, τώρα θα μπορούσαν επιτέλους να απολαύσουν τους καρπούς των αγώνων τους και να δουν τα όνειρά τους (ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη, πρόοδος, ευημερία) να γίνονται πραγματικότητα. Θα μπορούσαν να ζουν ειρηνικά, σεβόμενοι ο ένας τον άλλον και απολαμβάνοντας τους καρπούς των κόπων τους.

Να που όμως λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, όπως συνηθίζει να λέει ο σοφός λαός μας.

Όλα ήρθαν ανάποδα. Εκεί που θα περίμενε κάποιος να τελειώσουν τα βάσανα και να απολαύσουν οι άνθρωποι τη ζωή τους, τα αγαθά των κόπων τους… η απληστία, η εκμετάλλευση, η ασυδοσία και ο παραλογισμός κάνουν την εμφάνισή τους και παίρνουν την θέση της ευτυχίας και της προόδου και της ευημερίας.

Θεωρούν αυτοί οι κύριοι <η ολιγαρχία του πλούτου> ότι η ανάπτυξη και η ευημερία είναι δικό τους προνόμιο και επίτευγμα. Νομίζουν ότι τα πάντα τα πέτυχαν οι ίδιοι, μόνοι τους, και γι’ αυτό πρέπει να είναι οι κυρίαρχοι των εξελίξεων και να καρπώνονται αυτοί τα οφέλη της ανάπτυξης και της προόδου.

Δηλαδή τι πιστεύουν αυτοί οι κύριοι ( οι γνωστοί άγνωστοι) ότι τα πάντα τα πέτυχαν μόνοι τους και ότι οι θυσίες και οι αγώνες του λαού δεν έχουν καμία σημασία;
Κάνουν πολύ μεγάλο λάθος. Πρέπει να ξέρουν ότι ο πλούτος που έχει παραχθεί μέχρι σήμερα είναι επίτευγμα όλων των ανθρώπων από τον τελευταίο εργάτη μέχρι και τον ανώτερο επιστήμονα και ότι όλοι αυτοί έχουν τα ίδια δικαιώματα και πρέπει να απολαμβάνουν όλοι τα αγαθά που έχουν παραχθεί. Ποια θα ήταν η εξέλιξη του ΟΤΕ, της ΔΕΗ και όλων των άλλων επιχειρήσεων αν τότε που δεν υπήρχαν τα μέσα (τα μηχανήματα και τα κομπιούτερ) δεν εργαζόντουσαν οι εργάτες με τα χέρια τους για να γίνουν όλα αυτά που έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Πώς θα επένδυαν τα κεφάλαιά τους αυτοί οι κύριοι αν δεν υπήρχαν οι εργαζόμενοι που σε πολύ άσχημες συνθήκες και με χαμηλούς μισθούς να δουλεύουν επί πολλά χρόνια με απάνθρωπο ωράριο για να φτάσουμε εκεί που είμαστε σήμερα.

Όλοι αυτοί οι απλοί άνθρωποι είναι εκείνοι που έφεραν την ανάπτυξη και την ευημερία στον κόσμο και γι’ αυτό έχουν δικαιώματα και μερίδιο στην εργασία και αυτοί και τα παιδιά τους.

Να γιατί πρέπει να επιδοτούμε την εργασία και όχι την ανεργία.
Δεν είναι καμία δικαιολογία να λένε κάποιοι ότι λόγο της τεχνολογικής ανάπτυξης έχουν μειωθεί οι θέσεις εργασίας και να οδηγούν τον κόσμο στην ανεργία. Τα μηχανήματα τα δημιούργησαν οι άνθρωποι και όχι το κεφάλαιο από μόνο του. Γι’ αυτό αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να έχουν δικαίωμα στην εργασία και όχι να θεωρούνται παραπανήσιοι και να απολύονται από τις δουλειές τους.

Σύμφωνα με το σύνταγμα η πολιτεία έχει την υποχρέωση να προσφέρει εργασία σε όλους τους πολίτες.

Δουλειά για όλους. Μηδενική ανεργία.

Αριστοτέλης (384-322)

Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΣΟΦΙΑΣ

1854... Επιστολή Ινδιάνου αρχηγού προς τα γεράκια της Ουάσινγκτον.

"Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν, ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας.

Τα λόγια μου είναι αμετάβλητα όπως τ' αστέρια.
Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό,
τη ζεστασιά της γης;
Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη.
Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα
ούτε του φέγγους του νερού.
Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε;

Είμαστε ένα τμήμα της γης και αυτή είναι τμήμα του εαυτού μας.
Τα μυρωδάτα άνθη είναι αδέλφια μας.
Το ελάφι, το άλογο και ο μεγαλοπρεπής αετός είναι αδέλφια μας.
Οι βουνίσιες κορυφές, οι χυμοί των λιβαδιών,
η ζεστασιά του σώματος του μικρού αλόγου και ο άνθρωπος -
όλα αυτά - ανήκουν στην ίδια οικογένεια.
Τα ποτάμια είναι αδέλφια μας, αυτά σβήνουν τη δίψα μας.
Τα ποτάμια κουβαλούν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας.

Η γη δεν είναι αδελφός του αλλά εχθρός του. Αφού την κατακτήσει, την εγκαταλείπει και συνεχίζει το δρόμο του. Αφήνει πίσω του τους τάφους των γονιών του χωρίς να τον πειράζει. Αρπάζει τη γη από τα παιδιά της χωρίς να τον πειράζει. Ξεχνάει τον τάφο του πατέρα του και τα δικαιώματα των παιδιών του. Mεταχειρίζεται τη μητέρα του τη γη, τον αδελφό του τον ουρανό, σαν να είναι πράγματα που μπορεί κανείς ν' αγοράσει, να ληστέψει και να πουλήσει, σαν να είναι πρόβατα και γυάλινες χάντρες. Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και θ' αφήσει πίσω του μόνο έρημο. Δεν το καταλαβαίνω. Ο δικός μας τρόπος του Είναι, είναι διαφορετικός από τον δικό σας. Δεν υπάρχει καμιά ήρεμη περιοχή στις πόλεις του λευκού ανθρώπου, κανένα μέρος που να μπορεί ν' ακουστεί η ανάπτυξη των φύλλων της άνοιξης ή το τρίψιμο των φτερών ενός εντόμου.

Θα πρέπει να διδάσκετε στα παιδιά σας αυτά που εμείς έχουμε διδάξει στα δικά μας: ότι η γη είναι η μητέρα μας. Όλα όσα επηρεάζουν τη γη επηρεάζουν και τα παιδιά της γης. Όταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα, φτύνουν τον εαυτό τους. Δεν ύφανε ο άνθρωπος το δίχτυ της ζωής: είναι μόνο μία κλωστή του. Όλα όσα θα κάνει κανείς στο δίχτυ θα τα κάνει στον εαυτό του. Όλα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια.

Ακόμα και ο λευκός άνθρωπος, που ο Θεός του περπατάει και συζητάει μαζί του - σαν φίλος με φίλο - δεν μπορεί να είναι έξω από την κοινή μοίρα. Ίσως να είμαστε, παρόλα αυτά, αδέλφια. Ξέρουμε κάτι που ο λευκός άνθρωπος θα το ανακαλύψει κάποια μέρα: ότι ο Θεός μας είναι και Θεός του.

Τώρα σκέπτεστε, ίσως, ότι είστε ιδιοκτήτες της γης μας, αλλά δεν μπορείτε να είστε. Αυτός είναι ο Θεός της ανθρωπότητας και το Έλεος του είναι ίδιο και για τον ερυθρόδερμο και για τον λευκό. Αυτή η γη είναι πολύτιμη γι' Αυτόν και το να την βλάψει κανείς σημαίνει ότι υποτιμά πολύ τον Δημιουργό της. Οι λευκοί άνθρωποι θα περάσουν, ίσως και πριν από τις άλλες φυλές. Αν μολύνετε το κρεβάτι σας, θα πεθάνετε κάποια νύχτα πνιγμένοι στα δικά σας απορρίμματα.

Τέτοιο πεπρωμένο είναι για μας μυστήριο, γιατί δεν ξέρουμε τι θα γίνει όταν θα έχουν εξολοθρευτεί όλοι οι βούβαλοι, όταν θα έχουν δαμαστεί όλα τα άγρια άλογα, όταν οι πιο μυστικές γωνιές των δασών θα μυρίζουν άνθρωπο και όταν η θέα προς τους πράσινους λόφους θα εμποδίζεται από ένα πλήθος από σύρματα που μιλάνε. Πού είναι το πυκνό δάσος; Εξαφανίστηκε.
Πού είναι ο αετός; Εξαφανίστηκε!

Έτσι τελειώνει η ζωή και αρχίζει η επιβίωση......"

Σοσιαλισμός ή Καπιταλισμός;

Τώρα που ο καπιταλισμός περνάει μεγάλη κρίσει, τώρα δίνεται η μεγάλη ευκαιρία στους σοσιαλιστές να υψώσουν το ανάστημα τους και να τους πουν κατάμουτρα ότι το καπιταλιστικό σύστημα απέτυχε και ότι πρέπει να ψάξουμε να βρούμε λύσεις σε διαφορετικές ιδεολογικές κατευθύνσεις.

Όσο υγιείς και να είναι ο καπιταλισμός δεν θα μπορέσει ποτέ να δώσει λύσεις για το συμφέρον του ανθρώπου. Γιατί ο καπιταλισμός εξορισμού φέρει μέσα του το μικρόβιο της αυτοκαταστροφής (αλαζονεία, αθέμιτος ανταγωνισμός και το υπερκέρδος).

Ενώ ο σοσιαλισμός από την φύση του είναι υγιείς, (συλλογικότητα, αλληλεγγύη, κοινωνική δικαιοσύνη) εκείνο που χρειάζεται είναι να τον προστατεύσουμε από κακόβουλα στοιχεία.

Σε κάθε εποχή, σε κάθε στάδιο της κοινωνικής εξέλιξης δίνεται η ευκαιρία σε μεγάλους ηγέτες με κύρος να γράψουν ιστορία. Σήμερα δίνεται η μεγάλη ευκαιρία στους πραγματικούς σοσιαλιστές να υψώσουν το ανάστημά τους και να πουν ένα βροντερό όχι στην ολιγαρχία του πλούτου που λυμαίνεται την ανθρωπότητα.

Αν το πράξουν πρέπει να είναι σίγουροι ότι η ιστορία θα γράψει τα ονόματά τους με ανεξίτηλα γράμματα και θα ζήσουν την αιωνιότητα. Αλλιώς θα φέρουν την σφραγίδα της προδοσίας και θα τους αγνοήσουν οι πάντες.

Επιχειρηματικό πνεύμα

Ο Billy
πήγε στο Τέξας και αγόρασε από ένα αγρότη ένα γάιδαρο
έναντι του ποσού των $100.00.
Ο αγρότης συμφώνησε να του τον παραδώσει την επόμενη μέρα.
Την επόμενη μέρα ο αγρότης του είπε,
'Συγνώμη αλλά έχω άσχημα νέα, ο γάιδαρος ψόφησε."
Ο Billy απάντησε, "Τότε δώσε μου τα λεφτά μου πίσω.'
Ο αγρότης είπε, 'δεν μπορώ να το κάνω γιατί τα έχω ήδη ξοδέψει.'
Ο Billy είπε, 'Εντάξει, τότε δώσε μου τον νεκρό γάιδαρο.'
Ένα μήνα αργότερα ο αγρότης βρέθηκε ξανά με τον Billy και
ρώτησε. ' Τι έγινε με τον ψόφιο γάιδαρο?'
Ο Billy είπε, 'Τον έβγαλα σε λοταρία.
Πούλησα 500 εισιτήρια προς δύο δολάρια το ένα και έτσι
κέρδισα $998.00'
Ο αγρότης ρώτησε, 'Καλά κανένας δεν παραπονέθηκε?'
και ο Billy απάντησε, ' Μόνο ο τύπος που τον κέρδισε, και για να μην
φωνάζει του έδωσα πίσω τα δύο του δολάρια.'

Billy
δουλεύει σήμερα στην for "Goldman Sachs".

Ντανιέλ Μιτεράν: "Η αριστερά υπάρχει... όσο υπάρχουν απλοί άνθρωποι... που αγωνίζονται καθημερινά..."

«Σας διαβεβαιώ ότι υπάρχει. Εγώ, π.χ., περιβάλλομαι μόνον από αριστερούς, οι οποίοι δεν ανήκουν σε κανένα επίσημο κόμμα. Ισως γιατί τα κόμματα και οι ηγέτες τους αφέθηκαν να παρασυρθούν από ένα σύστημα που επιβάλλει μία μόνο γλώσσα και μία μόνο σκέψη. Ο καπιταλισμός "αγγλοποίησε" τα πάντα και τους πάντες. Ακόμα κι όσοι ήταν φυσικά προσκείμενοι στην Αριστερά, υποτάχτηκαν στη μοίρα μιας μονοδιάστατης πολιτικής, χωρίς εναλλακτικές. Αυτή ήταν η γραμμή της κυρίας Θάτσερ. Αλλά η Αριστερά υπάρχει, όσο υπάρχουν απλοί άνθρωποι σαν κι εμένα, που αγωνίζονται καθημερινά ώστε η κοινωνία να έχει διαφορετικές επιλογές».

«Ας ξανακοιτάξουν το όνειρο ή την ουτοπία (πείτε το όπως θέλετε) της προηγούμενης γενιάς για μια Ευρώπη των λαών - και όχι της οικονομίας. Αυτή η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι ζητούμενο. Εχω γνωρίσει μητέρες Παλαιστίνιες, Ισραηλινές, Ιρακινές, Τουρκάλες, Κούρδισσες. Καμία δεν θέλει να στείλει το παιδί της να σκοτώσει ένα άλλο και να σκοτωθεί. Δεν πρέπει λοιπόν αυτή η "συμπληρωματικότητα" των κοινών ανθρώπινων αξιών να βρει τη θέση της στον κόσμο;»

H βροχή

Ο καπιταλισμός ως κοινωνικό σύστημα για τον άνθρωπο απέτυχε

Πιστεύω ότι όλοι μας πρέπει να έχουμε σαν στόχο να συμβάλλουμε στη δημιουργία μιας κοινωνίας αλληλεγγύης με νέες ανθρώπινες και κοινωνικές αξίες. Μια κοινωνία όπου η θέση η άποψη του πολίτη θα παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση νέων πολιτικών εξελίξεων, με νέες κοινωνικές αρχές και αξίες για την πολιτιστική, κοινωνική, πολιτική και οικονομική ανάπτυξη του τόπου μας.

Πιστεύω ότι αυτά μπορούμε να τα πετύχουμε μόνο μέσα από τον σοσιαλισμό

Γιατί
«Ο Σοσιαλισμός δεν είναι ουτοπία.»
« Ο Σοσιαλισμός είναι πραγματικότητα.»
«Ο Σοσιαλισμός είναι κοινωνική αναγκαιότητα.»

Νομοκρατική δικτατορία

Σύμφωνα με τον Μαρξ ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και συνθέτει μαζί με άλλους την ανθρώπινη κοινωνία. Οι άνθρωποι δημιουργούν μεταξύ τους πολύπλοκες και αλληλοεξαρτώμενες κοινωνικές σχέσεις. Για να διασφαλιστεί η ομαλή κοινωνική συμβίωση πρέπει οι άνθρωποι να υιοθετήσουν κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους συμπεριφοράς. Κάποιοι όμως δεν αποδέχονται αυτούς τους τρόπους συμπεριφοράς. Τότε επιβάλλεται η δημιουργία κανόνων για να ρυθμίσουν την συμπεριφορά των ανθρώπων.

Οι κανόνες έχουν δημιουργηθεί:
• για να συμβάλλουν στην ομαλή συμβίωση των ανθρώπων
• για να υπάρχει συνοχή και ισορροπία μέσα στην κοινωνία.
• για να προστατεύουν τον άνθρωπό από την αυθαιρεσία της εξουσίας.

Ζούμε σε μια κοινωνία Δικαίου, σε μια κοινωνία όπου υπάρχουν κανόνες για την προστασία των πολιτών. Μετά από πολλά χρόνια αγώνων ο άνθρωπος κατάφερε να κατοχυρώσει μέσα από το σύνταγμα τα δικαιώματά του, τη δημοκρατία, την ελευθερία του τύπου και της έκφρασης των ιδεών και των απόψεων .

Όλα αυτά τα κοινωνικά αγαθά έρχονται σήμερα και λειτουργούν εις βάρος των πολιτών και τον καταπιέζουν. Λειτουργούν αυταρχικά και αλαζονικά επάνω του και τον οδηγούν σε μια κατάσταση όπου αισθάνεται αιχμάλωτος στα δεσμά της ελευθερίας του. Ενώ σύμφωνα με το νόμο είναι ελεύθερος, ταυτόχρονα νιώθει καταπιεσμένος και ανήμπορος να αντιδράσει και να αντισταθεί.

Ηθικά νιώθει ότι ως πολίτης έχει την υποχρέωση να είναι νομοταγής και συνεπής με τις υποχρεώσεις του απέναντι στην πολιτεία . Το θεωρεί καθήκον του να υπακούει και να σέβεται τους νόμους. Να σέβεται τον εργοδότη του, να πληρώνει τους φόρους του και να μεγαλώνει να παιδιά του με αφοσίωση και πάθος. Ασυνείδητα όμως αγωνίζεται για να δημιουργήσει τους αυριανούς υπόδουλος του συστήματος και να συμβάλλει στη δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερων πολιορκημένων και καταπιεσμένων. Ο άνθρωπος γίνεται αιχμάλωτος των νόμων που ο ίδιος δημιούργησε.

Πώς έγινε όμως και οι κανόνες, ενώ δημιουργήθηκαν για να προστατεύουν τον άνθρωπο, έχουν καταλήξει να τον χειραγωγούν και μάλιστα με βάναυσο τρόπο;

Η απάντηση είναι απλή: γιατί οι 300 αντιπρόσωποι που επιλέξαμε με «δημοκρατικές διαδικασίες» και τους εμπιστευθήκαμε τις τύχες μας δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μας και στα καθήκοντά τους. Προδίδουν συνεχώς τον άνθρωπο και, με διάφορους νόμους που ψηφίζουν στη βουλή, αιχμαλωτίζουν τον άνθρωπο και τη βούλησή του. Με δημοκρατικές διαδικασίες δημιουργούν μια κοινωνία ψευδαισθήσεων με κανόνες και επιβάλλουν δικτατορικά τη θέλησή τους. Δημιουργούν μια εικονική δημοκρατία με νόμους που συμφέρουν τους ίδιους. Αυτή τη μορφή δημοκρατίας εγώ την ονομάζω «Νομοκρατική Δικτατορία».

Αυτοί που ασκούν Νομοκρατική Δικτατορία είναι μια ομάδα ανθρώπων, που αποτελούν την ελίτ. Η πολιτική ελίτ εκφράζει κατεστημένα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Επίσης υπάρχει και η οικονομική ελίτ που ασκεί πίεση στην πολιτική ελίτ με στόχο να υπερασπίσει τα συμφέροντά της και όταν αυτά απειλούνται φθάνει μέχρι και την ανατροπή της πολιτικής ελίτ.

Αριστοτέλης (384-322)

ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΑ

Πάουλο Κουέλο

Σήμερα θα παρουσιάσουμε μερικές από τις ποιο αξιόλογες σκέψεις και ιδέες του Πάουλο Κουέλο που εκφράζονται μέσα από τα διηγήματά του.
Ο Πάουλο Κουέλο γεννήθηκε το 1947 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Εγκατέλειψε τις σπουδές του για να γυρίσει τον κόσμο ως Χίπης. Όταν επέστρεψε στη Βραζιλία, άρχισε να γράφει θεατρικά έργα και στίχους για τα τραγούδια του Ραούλ Σλεϊξας. Το 1981 αρχίζει να ταξιδεύει στον κόσμο για δύο χρόνια. Στην Ολλανδία γνωρίζει τον άνθρωπο που θ’ αλλάξει την ζωή του, παροτρύνοντας τον ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του. Ο Κουέλο θ’ αναγεννηθεί πνευματικά στρέφοντας στο χριστιανισμό και θ’ αρχίσει το συγγραφικό του έργο. Στο πρώτο του βιβλίο «Το ημερολόγιο ενός μάγου 1987 καταγράφει τις προσωπικές του εμπειρίες. Θ’ ακολουθήσουν «Ο Αλχημιστής» 1988, «Μπρίντα» 1990, «Οι Βαλκυρίες» 1992, «Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα» 1994 κ.ά. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι έξι γλώσσες.

«Στο βάθος η ζωή είναι η τέχνη να βλέπεις πέρα από τα φαινόμενα»

« Όταν θέλουμε πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας»

«Αλχημεία θα πει να διεισδύεις στην ψυχή του κόσμου και ν’ ανακαλύπτεις τον θησαυρό που εκείνη κράτησε για τον καθέναν.»

«Τα μάτια καθρεφτίζουν τη δύναμη της ψυχής»

«¨Ο, τι κι αν κάνει ο άνθρωπος πάνω στη γη, παίζει πάντα τον κύριο ρόλο στην ιστορία του κόσμου»

«Το αγόρι δεν είχε να δείξει σε κανέναν την επιστήμη και την τέχνη του.
Κατά τη διάρκεια της πορείας προς τον Προσωπικό Μύθο του, είχε μάθει ό,τι χρειαζόταν και είχε ζήσει όσα είχε ονειρευτεί να ζήσει.Είχε όμως φτάσει μέχρι το θησαυρό του και ένα έργο μόνο τότε είναι ολοκληρωμένο, όταν φτάνουμε στο στόχο μας.

«Αγάπη δε θα πει να μένεις ακίνητος όπως η έρημος ούτε να διασχίζεις τον κόσμο όπως ο άνεμος ούτε να τα βλέπεις όλα από μακριά.
Η αγάπη είναι η δύναμη που μεταμορφώνει και καλυτερεύει την ψυχή του κόσμου.
Όταν μπήκα μέσα της πρώτη φορά, τη βρήκα τέλεια.
Μετά, όμως, διαπίστωσα ότι ήταν μια αντανάκλαση όλων των υπάρξεων και ότι είχε τους πολέμους και τα πάθη της.
Εμείς είμαστε εκείνοι που τροφοδοτούμε την Ψυχή του Κόσμου και η γη που ζούμε θα είναι καλύτερη ή χειρότερη, αν εμείς είμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι.
Εκεί μπαίνει τότε η δύναμη της αγάπης, γιατί, όταν αγαπάμε, επιθυμούμε πάντα να γίνουμε καλύτεροι απ' ότι είμαστε. Οι αλχημιστές το κάνουν αυτό. Δείχνουν ότι, όταν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι απ' ότι είμαστε, τα πάντα γύρω μας γίνονται επίσης καλύτερα.»

«Πάντα, πριν πραγματοποιήσει ένα όνειρο, η Ψυχή του Κόσμου αποφασίζει να ελέγξει τι μαθεύτηκε κατά την πορεία. Και αυτό, όχι επειδή είναι κακιά, αλλά για να μπορέσουμε, μαζί με το όνειρό μας, να κάνουμε κτήμα και αυτά που μάθαμε κατά την πορεία μας προς τα εκεί.
Αυτή είναι η στιγμή που οι περισσότεροι άνθρωποι τα παρατάνε. Είναι αυτό που στη γλώσσα της ερήμου το λέμε «Να πεθάνεις από τη δίψα, ενώ οι φοινικιές φαίνονται πια στον ορίζοντα»
Μια αναζήτηση αρχίζει πάντα με την τύχη του πρωτάρη. Και τελειώνει πάντα με τη δοκιμασία του κατακτητή.
Το αγόρι θυμήθηκε μια παλιά παροιμία της χώρας του.
Έλεγε ότι η πιο σκοτεινή ώρα ήταν εκείνη πριν από την ανατολή.»

«Γιατί δε ζω ούτε στο παρελθόν μου ούτε στο μέλλον μου. Έχω μόνο το παρόν, αυτό μ' ενδιαφέρει.
Αν μπορείς να μένεις πάντα στο παρόν, θα είσαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.
Θα καταλάβεις ότι στην έρημο υπάρχει ζωή, ότι ο ουρανός έχει αστέρια και ότι οι πολεμιστές πολεμούν γιατί αυτό είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης.
Η ζωή θα είναι μια γιορτή, ένα μεγάλο πανηγύρι, γιατί είναι πάντα και μόνο η στιγμή που ζούμε.»

Ο ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ

1 – 1 – 2010

2009, Γεμάτο ευχές, πολλές ευχές , από όλους για όλους
γεμάτες υποκρισία.

2010, Νέος χρόνος - Νέο ξεκίνημα
Νέες προσδοκίες, Νέα όνειρα
Νέες ιδέες - Νέες σκέψεις

Ας είμαστε το 2100 πιο ειλικρινείς, πρώτα με τους εαυτούς μας.
Το 2010 να φέρει σε όλον τον κόσμο
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ – ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟΣ – ΤΗΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ – ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ – ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ – ΥΓΕΙΑ - ΕΥΤΥΧΙΑ