1854... Επιστολή Ινδιάνου αρχηγού προς τα γεράκια της Ουάσινγκτον.

"Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν, ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας.

Τα λόγια μου είναι αμετάβλητα όπως τ' αστέρια.
Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό,
τη ζεστασιά της γης;
Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη.
Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα
ούτε του φέγγους του νερού.
Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε;

Είμαστε ένα τμήμα της γης και αυτή είναι τμήμα του εαυτού μας.
Τα μυρωδάτα άνθη είναι αδέλφια μας.
Το ελάφι, το άλογο και ο μεγαλοπρεπής αετός είναι αδέλφια μας.
Οι βουνίσιες κορυφές, οι χυμοί των λιβαδιών,
η ζεστασιά του σώματος του μικρού αλόγου και ο άνθρωπος -
όλα αυτά - ανήκουν στην ίδια οικογένεια.
Τα ποτάμια είναι αδέλφια μας, αυτά σβήνουν τη δίψα μας.
Τα ποτάμια κουβαλούν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας.

Η γη δεν είναι αδελφός του αλλά εχθρός του. Αφού την κατακτήσει, την εγκαταλείπει και συνεχίζει το δρόμο του. Αφήνει πίσω του τους τάφους των γονιών του χωρίς να τον πειράζει. Αρπάζει τη γη από τα παιδιά της χωρίς να τον πειράζει. Ξεχνάει τον τάφο του πατέρα του και τα δικαιώματα των παιδιών του. Mεταχειρίζεται τη μητέρα του τη γη, τον αδελφό του τον ουρανό, σαν να είναι πράγματα που μπορεί κανείς ν' αγοράσει, να ληστέψει και να πουλήσει, σαν να είναι πρόβατα και γυάλινες χάντρες. Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και θ' αφήσει πίσω του μόνο έρημο. Δεν το καταλαβαίνω. Ο δικός μας τρόπος του Είναι, είναι διαφορετικός από τον δικό σας. Δεν υπάρχει καμιά ήρεμη περιοχή στις πόλεις του λευκού ανθρώπου, κανένα μέρος που να μπορεί ν' ακουστεί η ανάπτυξη των φύλλων της άνοιξης ή το τρίψιμο των φτερών ενός εντόμου.

Θα πρέπει να διδάσκετε στα παιδιά σας αυτά που εμείς έχουμε διδάξει στα δικά μας: ότι η γη είναι η μητέρα μας. Όλα όσα επηρεάζουν τη γη επηρεάζουν και τα παιδιά της γης. Όταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα, φτύνουν τον εαυτό τους. Δεν ύφανε ο άνθρωπος το δίχτυ της ζωής: είναι μόνο μία κλωστή του. Όλα όσα θα κάνει κανείς στο δίχτυ θα τα κάνει στον εαυτό του. Όλα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια.

Ακόμα και ο λευκός άνθρωπος, που ο Θεός του περπατάει και συζητάει μαζί του - σαν φίλος με φίλο - δεν μπορεί να είναι έξω από την κοινή μοίρα. Ίσως να είμαστε, παρόλα αυτά, αδέλφια. Ξέρουμε κάτι που ο λευκός άνθρωπος θα το ανακαλύψει κάποια μέρα: ότι ο Θεός μας είναι και Θεός του.

Τώρα σκέπτεστε, ίσως, ότι είστε ιδιοκτήτες της γης μας, αλλά δεν μπορείτε να είστε. Αυτός είναι ο Θεός της ανθρωπότητας και το Έλεος του είναι ίδιο και για τον ερυθρόδερμο και για τον λευκό. Αυτή η γη είναι πολύτιμη γι' Αυτόν και το να την βλάψει κανείς σημαίνει ότι υποτιμά πολύ τον Δημιουργό της. Οι λευκοί άνθρωποι θα περάσουν, ίσως και πριν από τις άλλες φυλές. Αν μολύνετε το κρεβάτι σας, θα πεθάνετε κάποια νύχτα πνιγμένοι στα δικά σας απορρίμματα.

Τέτοιο πεπρωμένο είναι για μας μυστήριο, γιατί δεν ξέρουμε τι θα γίνει όταν θα έχουν εξολοθρευτεί όλοι οι βούβαλοι, όταν θα έχουν δαμαστεί όλα τα άγρια άλογα, όταν οι πιο μυστικές γωνιές των δασών θα μυρίζουν άνθρωπο και όταν η θέα προς τους πράσινους λόφους θα εμποδίζεται από ένα πλήθος από σύρματα που μιλάνε. Πού είναι το πυκνό δάσος; Εξαφανίστηκε.
Πού είναι ο αετός; Εξαφανίστηκε!

Έτσι τελειώνει η ζωή και αρχίζει η επιβίωση......"

Σοσιαλισμός ή Καπιταλισμός;

Τώρα που ο καπιταλισμός περνάει μεγάλη κρίσει, τώρα δίνεται η μεγάλη ευκαιρία στους σοσιαλιστές να υψώσουν το ανάστημα τους και να τους πουν κατάμουτρα ότι το καπιταλιστικό σύστημα απέτυχε και ότι πρέπει να ψάξουμε να βρούμε λύσεις σε διαφορετικές ιδεολογικές κατευθύνσεις.

Όσο υγιείς και να είναι ο καπιταλισμός δεν θα μπορέσει ποτέ να δώσει λύσεις για το συμφέρον του ανθρώπου. Γιατί ο καπιταλισμός εξορισμού φέρει μέσα του το μικρόβιο της αυτοκαταστροφής (αλαζονεία, αθέμιτος ανταγωνισμός και το υπερκέρδος).

Ενώ ο σοσιαλισμός από την φύση του είναι υγιείς, (συλλογικότητα, αλληλεγγύη, κοινωνική δικαιοσύνη) εκείνο που χρειάζεται είναι να τον προστατεύσουμε από κακόβουλα στοιχεία.

Σε κάθε εποχή, σε κάθε στάδιο της κοινωνικής εξέλιξης δίνεται η ευκαιρία σε μεγάλους ηγέτες με κύρος να γράψουν ιστορία. Σήμερα δίνεται η μεγάλη ευκαιρία στους πραγματικούς σοσιαλιστές να υψώσουν το ανάστημά τους και να πουν ένα βροντερό όχι στην ολιγαρχία του πλούτου που λυμαίνεται την ανθρωπότητα.

Αν το πράξουν πρέπει να είναι σίγουροι ότι η ιστορία θα γράψει τα ονόματά τους με ανεξίτηλα γράμματα και θα ζήσουν την αιωνιότητα. Αλλιώς θα φέρουν την σφραγίδα της προδοσίας και θα τους αγνοήσουν οι πάντες.

Επιχειρηματικό πνεύμα

Ο Billy
πήγε στο Τέξας και αγόρασε από ένα αγρότη ένα γάιδαρο
έναντι του ποσού των $100.00.
Ο αγρότης συμφώνησε να του τον παραδώσει την επόμενη μέρα.
Την επόμενη μέρα ο αγρότης του είπε,
'Συγνώμη αλλά έχω άσχημα νέα, ο γάιδαρος ψόφησε."
Ο Billy απάντησε, "Τότε δώσε μου τα λεφτά μου πίσω.'
Ο αγρότης είπε, 'δεν μπορώ να το κάνω γιατί τα έχω ήδη ξοδέψει.'
Ο Billy είπε, 'Εντάξει, τότε δώσε μου τον νεκρό γάιδαρο.'
Ένα μήνα αργότερα ο αγρότης βρέθηκε ξανά με τον Billy και
ρώτησε. ' Τι έγινε με τον ψόφιο γάιδαρο?'
Ο Billy είπε, 'Τον έβγαλα σε λοταρία.
Πούλησα 500 εισιτήρια προς δύο δολάρια το ένα και έτσι
κέρδισα $998.00'
Ο αγρότης ρώτησε, 'Καλά κανένας δεν παραπονέθηκε?'
και ο Billy απάντησε, ' Μόνο ο τύπος που τον κέρδισε, και για να μην
φωνάζει του έδωσα πίσω τα δύο του δολάρια.'

Billy
δουλεύει σήμερα στην for "Goldman Sachs".

Ντανιέλ Μιτεράν: "Η αριστερά υπάρχει... όσο υπάρχουν απλοί άνθρωποι... που αγωνίζονται καθημερινά..."

«Σας διαβεβαιώ ότι υπάρχει. Εγώ, π.χ., περιβάλλομαι μόνον από αριστερούς, οι οποίοι δεν ανήκουν σε κανένα επίσημο κόμμα. Ισως γιατί τα κόμματα και οι ηγέτες τους αφέθηκαν να παρασυρθούν από ένα σύστημα που επιβάλλει μία μόνο γλώσσα και μία μόνο σκέψη. Ο καπιταλισμός "αγγλοποίησε" τα πάντα και τους πάντες. Ακόμα κι όσοι ήταν φυσικά προσκείμενοι στην Αριστερά, υποτάχτηκαν στη μοίρα μιας μονοδιάστατης πολιτικής, χωρίς εναλλακτικές. Αυτή ήταν η γραμμή της κυρίας Θάτσερ. Αλλά η Αριστερά υπάρχει, όσο υπάρχουν απλοί άνθρωποι σαν κι εμένα, που αγωνίζονται καθημερινά ώστε η κοινωνία να έχει διαφορετικές επιλογές».

«Ας ξανακοιτάξουν το όνειρο ή την ουτοπία (πείτε το όπως θέλετε) της προηγούμενης γενιάς για μια Ευρώπη των λαών - και όχι της οικονομίας. Αυτή η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι ζητούμενο. Εχω γνωρίσει μητέρες Παλαιστίνιες, Ισραηλινές, Ιρακινές, Τουρκάλες, Κούρδισσες. Καμία δεν θέλει να στείλει το παιδί της να σκοτώσει ένα άλλο και να σκοτωθεί. Δεν πρέπει λοιπόν αυτή η "συμπληρωματικότητα" των κοινών ανθρώπινων αξιών να βρει τη θέση της στον κόσμο;»

H βροχή

Ο καπιταλισμός ως κοινωνικό σύστημα για τον άνθρωπο απέτυχε

Πιστεύω ότι όλοι μας πρέπει να έχουμε σαν στόχο να συμβάλλουμε στη δημιουργία μιας κοινωνίας αλληλεγγύης με νέες ανθρώπινες και κοινωνικές αξίες. Μια κοινωνία όπου η θέση η άποψη του πολίτη θα παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση νέων πολιτικών εξελίξεων, με νέες κοινωνικές αρχές και αξίες για την πολιτιστική, κοινωνική, πολιτική και οικονομική ανάπτυξη του τόπου μας.

Πιστεύω ότι αυτά μπορούμε να τα πετύχουμε μόνο μέσα από τον σοσιαλισμό

Γιατί
«Ο Σοσιαλισμός δεν είναι ουτοπία.»
« Ο Σοσιαλισμός είναι πραγματικότητα.»
«Ο Σοσιαλισμός είναι κοινωνική αναγκαιότητα.»

Νομοκρατική δικτατορία

Σύμφωνα με τον Μαρξ ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και συνθέτει μαζί με άλλους την ανθρώπινη κοινωνία. Οι άνθρωποι δημιουργούν μεταξύ τους πολύπλοκες και αλληλοεξαρτώμενες κοινωνικές σχέσεις. Για να διασφαλιστεί η ομαλή κοινωνική συμβίωση πρέπει οι άνθρωποι να υιοθετήσουν κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους συμπεριφοράς. Κάποιοι όμως δεν αποδέχονται αυτούς τους τρόπους συμπεριφοράς. Τότε επιβάλλεται η δημιουργία κανόνων για να ρυθμίσουν την συμπεριφορά των ανθρώπων.

Οι κανόνες έχουν δημιουργηθεί:
• για να συμβάλλουν στην ομαλή συμβίωση των ανθρώπων
• για να υπάρχει συνοχή και ισορροπία μέσα στην κοινωνία.
• για να προστατεύουν τον άνθρωπό από την αυθαιρεσία της εξουσίας.

Ζούμε σε μια κοινωνία Δικαίου, σε μια κοινωνία όπου υπάρχουν κανόνες για την προστασία των πολιτών. Μετά από πολλά χρόνια αγώνων ο άνθρωπος κατάφερε να κατοχυρώσει μέσα από το σύνταγμα τα δικαιώματά του, τη δημοκρατία, την ελευθερία του τύπου και της έκφρασης των ιδεών και των απόψεων .

Όλα αυτά τα κοινωνικά αγαθά έρχονται σήμερα και λειτουργούν εις βάρος των πολιτών και τον καταπιέζουν. Λειτουργούν αυταρχικά και αλαζονικά επάνω του και τον οδηγούν σε μια κατάσταση όπου αισθάνεται αιχμάλωτος στα δεσμά της ελευθερίας του. Ενώ σύμφωνα με το νόμο είναι ελεύθερος, ταυτόχρονα νιώθει καταπιεσμένος και ανήμπορος να αντιδράσει και να αντισταθεί.

Ηθικά νιώθει ότι ως πολίτης έχει την υποχρέωση να είναι νομοταγής και συνεπής με τις υποχρεώσεις του απέναντι στην πολιτεία . Το θεωρεί καθήκον του να υπακούει και να σέβεται τους νόμους. Να σέβεται τον εργοδότη του, να πληρώνει τους φόρους του και να μεγαλώνει να παιδιά του με αφοσίωση και πάθος. Ασυνείδητα όμως αγωνίζεται για να δημιουργήσει τους αυριανούς υπόδουλος του συστήματος και να συμβάλλει στη δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερων πολιορκημένων και καταπιεσμένων. Ο άνθρωπος γίνεται αιχμάλωτος των νόμων που ο ίδιος δημιούργησε.

Πώς έγινε όμως και οι κανόνες, ενώ δημιουργήθηκαν για να προστατεύουν τον άνθρωπο, έχουν καταλήξει να τον χειραγωγούν και μάλιστα με βάναυσο τρόπο;

Η απάντηση είναι απλή: γιατί οι 300 αντιπρόσωποι που επιλέξαμε με «δημοκρατικές διαδικασίες» και τους εμπιστευθήκαμε τις τύχες μας δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μας και στα καθήκοντά τους. Προδίδουν συνεχώς τον άνθρωπο και, με διάφορους νόμους που ψηφίζουν στη βουλή, αιχμαλωτίζουν τον άνθρωπο και τη βούλησή του. Με δημοκρατικές διαδικασίες δημιουργούν μια κοινωνία ψευδαισθήσεων με κανόνες και επιβάλλουν δικτατορικά τη θέλησή τους. Δημιουργούν μια εικονική δημοκρατία με νόμους που συμφέρουν τους ίδιους. Αυτή τη μορφή δημοκρατίας εγώ την ονομάζω «Νομοκρατική Δικτατορία».

Αυτοί που ασκούν Νομοκρατική Δικτατορία είναι μια ομάδα ανθρώπων, που αποτελούν την ελίτ. Η πολιτική ελίτ εκφράζει κατεστημένα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Επίσης υπάρχει και η οικονομική ελίτ που ασκεί πίεση στην πολιτική ελίτ με στόχο να υπερασπίσει τα συμφέροντά της και όταν αυτά απειλούνται φθάνει μέχρι και την ανατροπή της πολιτικής ελίτ.

Αριστοτέλης (384-322)

ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΑ