«Σας διαβεβαιώ ότι υπάρχει. Εγώ, π.χ., περιβάλλομαι μόνον από αριστερούς, οι οποίοι δεν ανήκουν σε κανένα επίσημο κόμμα. Ισως γιατί τα κόμματα και οι ηγέτες τους αφέθηκαν να παρασυρθούν από ένα σύστημα που επιβάλλει μία μόνο γλώσσα και μία μόνο σκέψη. Ο καπιταλισμός "αγγλοποίησε" τα πάντα και τους πάντες. Ακόμα κι όσοι ήταν φυσικά προσκείμενοι στην Αριστερά, υποτάχτηκαν στη μοίρα μιας μονοδιάστατης πολιτικής, χωρίς εναλλακτικές. Αυτή ήταν η γραμμή της κυρίας Θάτσερ. Αλλά η Αριστερά υπάρχει, όσο υπάρχουν απλοί άνθρωποι σαν κι εμένα, που αγωνίζονται καθημερινά ώστε η κοινωνία να έχει διαφορετικές επιλογές».
«Ας ξανακοιτάξουν το όνειρο ή την ουτοπία (πείτε το όπως θέλετε) της προηγούμενης γενιάς για μια Ευρώπη των λαών - και όχι της οικονομίας. Αυτή η Ευρώπη εξακολουθεί να είναι ζητούμενο. Εχω γνωρίσει μητέρες Παλαιστίνιες, Ισραηλινές, Ιρακινές, Τουρκάλες, Κούρδισσες. Καμία δεν θέλει να στείλει το παιδί της να σκοτώσει ένα άλλο και να σκοτωθεί. Δεν πρέπει λοιπόν αυτή η "συμπληρωματικότητα" των κοινών ανθρώπινων αξιών να βρει τη θέση της στον κόσμο;»
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου