Η Ηθική θεωρία του Αριστοτέλη (384 - 322 π.χ.)

«Η Ηθική θεωρία του Αριστοτέλη έτυχε ευρύτατης απήχησης και ανάλυσης ανά τους αιώνες. Κατά τον Αριστοτέλη όλη η φύση απαρτίζεται από όντα και πράγματα που έχουν τέλος (σκοπό):
• Ο σπόρος για να γίνει δένδρο
• Η πέτρα για να γίνει οίκος
• Ο άνθρωπος για να γίνει ευτυχισμένος.
Ότι τα όντα κατά τον Αριστοτέλη έχουν μέσα τους κάποιο σκοπό που αναμένει δυναμικά την εκδήλωσή του είναι η Εντελέχεια .

Ο σκοπός της ζωής του ανθρώπου λοιπόν είναι η ευδαιμονία, η ευτυχία.
Για να γίνει ο άνθρωπος ευδαίμων οφείλει να ακολουθεί έναν ορισμένο (ενάρετο) τρόπο ζωής. Αυτός ο ενάρετος τρόπος ζωής συνίσταται στην τήρηση της Μεσότητας.
Μεσότητα ο Αριστοτέλης αποκαλεί τη μέση οδό που υπάρχει ανάμεσα σε δύο ακραίες καταστάσεις.
Για παράδειγμα το μέσον μεταξύ της:
• Παρόρμησης και της αδράνειας είναι η σύνεση
• Έκστασης και της απάθειας είναι η νηφαλιότητα.»

Η ελληνική φιλοσοφία διδάσκεται σε όλες τις χώρες. Όλος ο κόσμος χρησιμοποιεί τις θεωρίες της ελληνικής φιλοσοφίας στην καθημερινή του ζωή και στις επιστήμες.
Στην Ελλάδα προσπαθούμε να μάθουμε μόνο αρχαία ελληνική γλώσσα. Δε διδάσκουμε στα παιδιά μας τη μεθοδολογία και τον τρόπο σκέψης των αρχαίων Eλλήνων, που θα μπορούσε να τους χρησιμεύσει σε πολλούς τομείς της κοινωνικής τους ζωής.
Πολλά θα είχαμε να μάθουμε από τους προγόνους μας.
Γιατί όμως συνειδητά αποφεύγουμε να μάθουμε για τις θεωρίες τους;